Në një lidhje kemi nga ata që janë bërë për të jetuar dhe ata që janë bërë për të dashuruar.Të gjithë specialistët e pasioneve na mësojnë se dashuri të përjetshme ka vetëm kur ajo pengohet. Nuk ka kurrë pasion pa luftë. Një dashuri e tillë merr fund vetëm në kontradiktën e fundme që është vdekja.Në dashuri ose vret veten ,ose është dhënia e plotë e vetvetes ose harrimi i vetvetes.Ne quajmë dashuri atë ndjenjë që na lidh me qënie të tjera duke iu referuar një mënyre kolektive të të parit, për të cilën librat e legjendat janë përgjegjës. Por nga dashuria unë njoh vetëm atë përzjerje dëshire, dhembshurie e mirëkuptimi që më lidh me një qënie. Kjo përzjerje nuk është e njëjta për një qënie tjetër. Nuk kam të drejtë t’i quaj të gjitha këto përvoja me të njëjtin emër. Kjo më detyron të mos i kryej më të njëjtat gjeste.Dashuria është bujare vetëm atëherë kur e di që është kalimtare dhe e veçantë.
