Jeta...

Jeta po ndërton një strehë kundër pothuajse të gjitha mjerimeve të jetës. Ne e duam lirinë sepse na bën të ndjejmë poezinë e jetës, më e mira që shpirti i ka dhënë jetës, më e mira që shpirti i ka dhënë njeriut është shkurtësia e jetës së tij. Se forcat e verbëra të natyrës njerëzore kanë prodhuar një antijetë.

Ah kjo jetë...

Jeta e ëndrrave dhe zhgënjimeve,

gëzimeve dhe hidhërimeve,

kënaqësive dhe orgazmave,

torturave dhe mashtrimeve,

krimeve dhe luftërave,

jeta kalimtare dhe e shkurtër...

...sepse vitet fluturojnë,

...shumë shpejt plakemi,

e më pas kujtojmë e psherëtijmë,

se vitet nuk falin,

na varrosin e na dënojnë,

dhe na tallin e shpojnë,

çfarë është jeta...nuk e di!

E di vetëm se është një dilemë,

me një kuti surprizash.

Jetë që më rraskapit jetën...

Që më ke lodhur.

Se ma shteron rininë

e më vjedh vitet,

se për çdo ditë të lumtur

më kthen dy dëme.

Një jetë plot shqetësim

që humbet pak nga pak,

jetë në të cilën nëse nuk je aty

vështirë se ka kuptim.

Jetë, e hutuar dhe e pabesë,

mizore dhe e pamëshirshme,

e verbër e shurdhmeme, 

E keqe dhe katile,

shteg gjembash e mundimesh,

Ti i pret fytin të varfrit,

E mbyt në një tekë, 

Vret për qejf,

Qesh herë pas here.

Plani yt është i pamëshirshëm, 

Ti lodhesh, plakesh, torturon 

shpesh jep me lugë të zbrazur.

Çdo frikacak tashmë është larguar,

iku dhe është vetëvrarë,

Dhe trimi është këtu, duron, psherëtin

dhe e bën të vuajë, 

ti e hidhëron, e errëson, e përkëdhel dhe e vret.

Megjithatë...

Jeta është e vetmja gjë që mbetet...

Pas një stuhie apo një feste.

Gjithçka e keqe apo e mirë që ndodh...

jeta është e vetmja gjë që ka rëndësi

se kur ajo mbaron nuk ka tjetër.

Jetoni jetën tuaj si kurrë më parë,

Shijoni nuancat që ju ndriçojnë

dhe mbani mend

se ka vetëm një jetë.

Jeta është një batak dhe një trëndafil,

Një dhuratë dhe një kamzhik,

Një rrugë dhe një humnerë,

Një orgazmë dhe një plagë,

Një e qeshur dhe shumë të qara,

Padrejtësi dhe çmenduri,

Abuzime dhe krime,

Një sistem kriminal,

thikë, bombë e ai çelës,

Ligje të verbëra e skllavëri,

Dhe të pasurit na çajnë fytin,

Pinë gjak e gëlltitin shpirtra,

Dhe të varfër që nuk jetojnë më,

Vetëm vuajnë e binden,

japin gjëmba dhe trëndafila... 

Po sigurisht, gjëja më e madhe...

Është vizioni im poetik i jetës. 

Vetëm art, vetëm kaq...

nuk është një klithmë apo pretendim, 

është një varg dhe asgjë më shumë.

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Askush nuk...

Askujt nuk i shërben një tokë të thatë e pa pemë, përveç atij që varroset në të.
Askush nuk e dashuron një trup të bukur por pa zemër, përveç dikujt që është manjak/e.
Askush nuk e do një vend të pasur por pa shpirtin e miqësisë, ngrohtësisë dhe gjallërisë, përveç atij është koprac.
Askujt nuk i shërben një bibliotekë me libra nëse nuk lexohen, përveç atij që vuan për fasadë.
Askush nuk e shijon një ushqim të shtrenjtë por pa kripë përveç të sëmurit. 
Askush nuk e vesh një rrobë të shtrenjtë nëse nuk i rri sipas trupit, përveç atij që është lakuriq.
Askush nuk e refuzon të vërtetën përveç atij që i shërben gënjeshtra.

Shpesh herë, disa njerëz e refuzojnë një të mirë sepse humbasin qetësinë dhe paqen që kanë në atë botën e tyre të thjeshtë.
Shpesh herë, disa njerëz e pranojnë një të keqe nga halli që u ka zënë.
Disa njerëz e pranojnë një të mirë vetëm për ego.
Disa njerëz nuk e refuzojnë një të keqe vetë për të bërë një të mirë më të madhe.

Andaj, mos u nxitoni në përfundime sepse ajo që duket nuk është ajo që është në të vërtetë.

#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja