Injoranca paraqitet ne keto forma:
Te mos dish
Te dish gabim ate qe di
Te dish gjera qe nuk kane vlere.
Fjala e kote shfaqet ne keto forma :
Te flasesh pa dituri
Te flasesh me njeriun e gabuar
Te flasesh per ate qe nuk te intereson.
Vepra e kote paraqitet ne keto forma :
Ta veprosh ne kohe dhe vend te gabuar
Te veprosh ne dem te vetes dhe tjetrit
Te veprosh pa shkak dhe pa qellim.
Cdo prekje eshte nje dridhje nga telat e shpirtit.
Eshte nje shkendije qe ndez vullkane.
Eshte nje lot qe del nga syri kur kupton qe ishte nje enderr.
Eshte nje moment zgjimi nga gjumi i jetes.
Eshte nje ilac qe sheron zemren.
Eshte nje fryme e ngrohte qe shkrin akullin e zemres.
Eshte nje...
Me mire i vetmuar me kujtimet e nje dashurie te sinqerte sesa me dike qe nuk mund ta dua.Te jetosh me dike qe nuk e do eshte nje padrejtesi ndaj saj dhe nje jete e shtirur ndaj vetes.
Kam vene re disa lloj njerezish te cilet kur degjojne se po kritikoj ashper ndonje ves,ata pa pike turpi shprehen : " i urrej dhe une ata njerëz qe kane kete e ate ves ". Me kete ata nenkuptojne se nuk e kane kete ves.Pikerisht,keta jane ata qe e kane me shume se cdo kush kete ves,jane kameleone sociale...!
“Isha i vetem, derisa me të vërtetë u dashurova.Tashme ndihem i vetmuar qekur kam humbur dashurinë!"
Ndonjehere ndjenja e mallit eshte me torturuese sesa ndjenja e pritjes...!
Shpesh here mendoj nese jam une qe kam humbur rrugen apo rruga me ka humbur mua.Ne fund bindem qe une jam rruga e cila ka filluar me mua dhe ka per te perfunduar perseri me mua...!
Nata ka mendimet e saja te cilat,per diten jane absurde...
PER TY
Kam mbetur peng i te kaluares
Kujtimet me kane prangosur shpirtin
Puthja e dores tende po me mbyt
Dashuria ime eshte hakmarrja jote.
Indiferenca jote eshte pagjumesia ime
Largesia jote eshte burgu im.
Me jep pa fryme nga meshira jote
Me liro pak shpirtin me nje buzeqeshje
Me jep pak gjume duke me puthur syte
Me jep pak jete nga kujtimi yt.
Ka dy lloj arratisjesh : Arratisje nga vetvetja dhe arratisje nga te tjeret.Te arratisesh nga te tjerët eshte thjesht nje distance territori.Te arratisesh nga vetja jote eshte tortura me e madhe sepse eshte humbje e identitetit tend...!
Shëndeti është pasuri e cila duhet te shpenzohet per diçka me te rendesishme se ajo.
Gezimi nuk vjen nga gjeja qe na vjen,por nga mendimi qe kemi per ate gje.Po ashtu trishtimi nuk largohet duke qene indiferent ndaj dickaje qe te sjell trishtim,por duke menduar per veten ne menyre pozitive!
Mos e beso njeriun i cili betohet shpesh,
qe premton shpesh dhe
qe ka gjithnje dicka per te thene per cdo gje.
Dashuria eshte nje ide qe jeton ne libra.
Kerkohet tek njerezit si nje nevoje jetike.
Por ne realitet ajo eshte nje nxitje per te bere nje jete si neper libra...!
Disa femije shkollohen pa merite sepse kane parate e familjes.Por disa femije behen mesuesit e jetes duke e fituar kafshaten e bukes me mundin e tyre sepse s'kane as familjen e tyre.
Nuk mund te luash melodi me njeren dore.
Nuk mund te kete pjano pa tastat bardhezi.
Nuk mund të ketë melodi pa dy zogj te dashuruar.
Zemer,zgjohu nga endrra qe te ka zbukuruar shpirtin.Tashme duhet te jetosh endrren duke me dhene shpirtin tend te bukur.Zemer,mbaje gjalle ëndrrën duke e jetuar bashke me mua,sepse keshtu kemi per te qene perhere endrra e rinisë!
Ajo cka me pelqente tek natyra jote si femer ishte guximi qe kishe perballe jo vetem stuhise se jetes,por guximi qe tregoje gjate stuhise se cmendur te epshit.
U lëkund toka dhe ka te drejte te lekundet.
Zullumet nga zullumqaret po behen pa fund.
Po i soset durimi me cka po i bejne,pa meshire.
Po ujitet kjo toke me gjakun e njerezve te pafajshem.
Po ushqehet me trupa te njoma qe nga djepi.
Martesat brenda gjinise po i bejne te ligjshme.
Prostitucioni po behet me ligj.
I vrari nuk po di pse po vritet.
I drejti po perbuzet dhe i poshtri po nderohet.
Njerezit po marrin rolin e Zotit dhe Zotin e vertete po e harrojne.
E keqja vishet me rrobat e modes dhe e mira po vishet me prapambetje.
Ka te drejte te dridhet kjo toke edhe me teper,te nxjerre mllefin e saj duke fundosur shkaterruesit e saj!
Dëgjoj shpesh nga njerez te ndryshem,besimtarët dhe ateistët te cilet kur ndodh nje ngjarje,shprehen me citatin e njohur: " keshtu ishte e shkruar te ndodhte,s'kemi c'te bëjmë".
Kur pyes per kete se cfare nenkuptohet,besimtaret e lidhin me Zotin i cili ka shkruar cdo gje.
Pyetja ime e cila ka ngelur pa pergjigje eshte nga ateistet te cilet e mohojne egzistencen e Zotit,përveç nje atesiti i cili me tha : " themi ato qe kane thene baballaret tane,pra,thjesht nje zakon i cili ka ngelur nga te paret,si shume zakone te tjera te cilat i veprojme pa e ditur pse.
Pra,cfare nenkuptojne ata me kete shprehje nese per ta nuk eshte thjesht nje zakon?!
E kuptova sa i dashuruar isha atehere kur rruget tona u ndanë...
Leximi pa mendim eshte humbje kohe.Mendimi pa lexim eshte lajthitje.
Preferoj te qendroj vetem me nje liber,sesa vetem mes shume vetave.
Do te doja te isha nxenes i te gjitheve,per t'u bere profesor i vetvetes.
Argumentuesi me i sakte dhe i drejte ka shpetuar nga dy gjera : paragjykimet dhe emocionet.
E sotmja eshte pergjigjja e pyetjeve qe kishe dje!
A e dini se perqafimet i shkrijne shpirtrat me te ftohte,i zbutin guret e zemrave me te ngurte dhe lulezojne trendafilat ne shkretetire?!
Provojeni dhe do ta kuptoni!!!
"Një njeri i pasur është ai, fëmijët e të cilit i mbështillen nën krahë edhe kur i ka duart bosh".
Jap gjithcka per nje perqafim te plote,te cilter dhe sherues.Jap gjithcka per nje perqafim i cili e ben shiun e shpirtit te pushoje dhe lotet e qiellit te permbytin gjithcka...!
Me ka marre malli per ate dorë qe putha,per ate dore qe me ledhatoi fytyren,per ate dore qe shtrengova fort me dashuri.Ky mall i cili po behet nje kujtim vrastar,qe po me tret cdo ditënatë.
Nje miku im me vodhi diçka,por une nuk u merzita sepse e arsyetova vjedhjen e tij si nje nevoje te madhe per shkak te gjendjes ekonomike te tij.Por fajesova dhe veten time per gjendjen e tij sepse ishte miku im.
Disa te njohur te tjere qe e moren vesh kete gje,filluan te me nxisnin me lloj lloj menyrash qe te gjeja drejtesine.
Por asnje nuk degjova nga ata,dhe i thashe vetem kaq : " Nese ajo qe vodhi ishte e nevojshme per te,atehere le ta gezoje,ja bej hallall,sepse atij i duhej me shume sesa mua.
Une thjesht humba nje send dhe mund ta kem prape.Ndersa ai humbi paqen shpirterore dhe mundesine per te qendruar prane meje".
Ndonjëherë ka qetësi gjithandej por ti je plot shqetësime.
Ndonjëherë ka zhurme kudo por qetesia jote nuk te prishet.
Kjo është ndërgjegjja.
Te vuash nga dashuria eshte me e dhimbshme sesa te vuash nga uria.E para te gerryen shpirtin,e dyta stomakun.
Kam filluar te flas me ty nëpërmjet fotografise,jo me fjale por me lotë.
Shumica e njerezve mburren me njohuri te gabuara te cilat jane shitur per te verteta ne mbare shoqerine.Ndersa nje pjese e njerezve te cilet kane njohuri te sakta ose jane vrare ose punojne per qellime negative nga njerez komplotiste.
Vetem nje pakice e vogel te cilet e kane kuptuar kete gje e ruajne dijen ne rrethin e tyre...!!!
E verteta mbetet e vertete edhe nese te gjithe e refuzojne ate.Genjeshtra mbetet genjeshter edhe nese te gjithe e pasojne ate.
Genjeshtra nuk merr vlere edhe nese e thote nje i sinqerte,ashtu sic e verteta nuk humbet vlere edhe nese e thote nje mashtrues.
Nuk duhet marre genjeshtra për te vertete vetem se e thote dikush me fame,ashtu sic nuk duhet hedhur poshte e verteta për genjeshter vetem se e thote dikush pa fame.
Njeriu është...
Sa e sa herë hidhen hipoteza nga më të ndryshmet,mbi njeriun.Herë shpjegohet që është ajo ç'ka mendon dhe shumë herë të tjera është ajo ç'ka bën.
Që në gjenezë qënja njerëzore mbushet me mijëra filiza,qofshin këto të fundit pjesë të genit mendor po ashtu dhe të atij shpirtëror.Brez pas brezi të gjitha ato që quajta filiza,marrin zhvillim të papërcaktueshëm nga njerëz të zakonshëm,madje edhe nëse shkenca vërtet ka evoluar sërish mund të ketë mangësi në studimin dhe nxjerjen e një konkluzioni mbi atë ç'ka njeriu është.
Për fatin e mirë të qënjes njerëzore,është bërë e mundur që të arrijë të konceptojë,se çfarë ekzaktësisht i bën dëm vetëvetes dhe nga ana tjetër se çfarë mund ti bëjë mirë.
Njeriu është ai për të cilin sakrifikohet,frikësohet,lumturohet e qindra të tjera si këto.Njeriu është ai që ndan të keqen nga e mira,urejtjen nga dashamirësia dhe mbi të gjitha të vërtetën nga gënjeshtra.
Të gjitha këto së bashku përkufizohen nga shumë ideologë,si pjesë të vetëdijes dhe nënvetëdijes së njeriut.Shpesh konkludohet fakti që ky i fundit nuk arrin të logjikojë përsosmërisht.Pikërisht për këtë shumë natyrshëm lind pyetja: "Çfarë mund ti mungojë,për të arritur tek kjo?"
Çuditërisht përgjigjja spumohet dhe asnjëherë nuk konkretizohet.Fakti kryesor për këtë mund të jetë fare mirë mosqëndrueshmëria e njeriut mes raporteve që e rrethojnë.Ngacmimi mendor apo ai shpirtëror prej dikujt tjetër,e bën që në një moment të harrojë se urejtja ekziston apo e kundërta e saj falja,duhet përdorur me masë.
Gjithashtu bashkëveprimi ideal mes qënjes së tij dhe asaj aleate,mund ta bëj atë të dalë edhe jashtë vetes së tij.Kjo pastaj sigurisht që do ketë efektet e saj anësore,tipike për dikë që ka humbur sensin e kontrollit të njëanshëm,pra të vetëvetes dhe ngujimit të tij në skutat e shpirtit shoqërues.Ndodh që rezultatet të jenë të arira në perfeksion,por asnjëherë nuk përjashtohet tjetërsimi i tyre gjatë udhëtimit.Njeriu gjithmonë ka frikë prej zhgënjimit,gjë që e çon detyrimisht në dyshimin vrasës.Megjithatë e rëndësishme është që njeriu sado të bashkëveprojë,sërish i vetmuar është në atë ç'ka realisht mendon.Është shumë e vështirë të takohen dy mëndje të njëjta,madje gati-gati e pamundur.Asnjëherë nuk ndeshesh vetëm me ndershmëri në jetë,aq më tepër me pajtim idesh.Fundja,nga do dallonin qënjet njerëzore,krahas seksit të ndryshëm që kanë.Nuk mjafton vetëm kjo për ti quajtur ato të ndryshme.Njeriu gjithmonë është në kërkim të mbrekullive,i etur për përsosmërinë,e thënë shkurt "i sëmurë prej egos."
Prandaj,për aq kohë sa njeriu është në kërkim të vetëvetes,mundi për të gjetur,se çfarë është ai në të vërtetë...Është diçka gati-gati e parritshme.