"Treni i jetës sime"
Në lindje, hipim në tren dhe takohemi.
Ne besojmë se ata gjithmonë do të udhëtojnë me ne. Sidoqoftë, në një stacion, prindërit tanë do të zbresin nga treni, duke na lënë vetëm për të vazhduar udhëtimin. Me kalimin e kohës, njerëz të tjerë hipin në tren. Dhe ata do të jenë të rëndësishëm: vëllezërit dhe motrat tanë, miqtë tanë, fëmijët tanë, madje edhe dashuria e jetës sonë. Shumë do të japin dorëheqjen (madje ndoshta dashurinë e jetës sonë) dhe do të lënë një zbrazëti më të madhe ose më të vogël. Të tjerët do të jenë aq të matur saqë nuk do ta kuptoni që kanë lënë vendet e tyre. Ky udhëtim me tren do të jetë plot gëzime, hidhërime, pritje, përshëndetje, mirupafshim dhe lamtumirë. Suksesi është të kesh një marrëdhënie të mirë me të gjithë udhëtarët për sa kohë që ne japim më të mirën. Ne nuk e dimë se në cilin stacion do të zbresim, kështu që jetoni të lumtur, dashuroni dhe falni. Është e rëndësishme ta bëjmë këtë sepse kur të zbresim nga treni do na duhet të lëmë vetëm kujtime të bukura për ata që do të vazhdojnë udhëtimin e tyre. Le të jemi të kënaqur me atë që kemi dhe të falënderojmë Zotin për këtë udhëtim fantastik.
Gjithashtu, ju falenderoj që jeni pasagjerë në trenin tim. Dhe nëse më duhet të zbres në stacionin tjetër, jam i kënaqur që kam udhëtuar në një farë mënyre me ju. Dua t'u them të gjithëve që lexojnë këtë tekst se ju falënderoj që jeni në jetën time dhe që udhëtuat në trenin tim. Në veçanti dua të falënderoj bashkëudhëtaren time të zemrës
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
Koha
Ata thonë se koha rregullon gjithçka, thjesht duhet të presësh për të. Por koha për të pritur na duket shumë e ngadaltë. Pritja e mikut, të cilin nuk e kemi parë prej kohësh. Duke pritur ndihmë kur ndodh një aksident. Pritja për shërim, kur vuajtja zvarritet. Pritja e diellit, kur vonon pranvera. Pritja e dhembshurisë, kur zgjat indiferenca. Pritja e faljes, për një vepër të gabuar.
Megjithatë, mjafton që ta harrojmë, kohën. Kur të vijë shoku i shumëpritur. Mund të zgjohen kujtimet e dikurshme. Dhe le të hapim historitë e ditëve të mira të vjetra. Ai shfrytëzon rastin të na ikë dhe të galopojë, kohën. Dhe kur vjen koha për të shkuar dhe për të parë se ku është -koha, ne e kuptojmë se ajo ka kaluar si era -koha. Dhe e kuptojmë se ne nuk mund të arrijmë asgjë -me kohën.
Ne ndonjëherë duam ta burgosim në kohë të mira -kohën. Por ngadalë ose shpejt, nuk mund ta ndalosh që të kalojë koha. Pastaj kur të vijë koha për të pasur kohën tonë, ne do të donim të ndaleshim, vetëm për të parë kohën që po kalonte. Por ne shpejt lodhemi duke parë kohën që kalon. Kështu që ne do t’i sugjerojmë një miku, të cilit i ka mbetur vetëm pak kohë, që ta shoqërojë deri në fund të kohës së tij. Ne do t'i përgjigjemi fëmijës që na kërkon pak kohë, Se për të, ne kemi gjithë kohën tonë. Duke shpresuar që kur të kemi pak kohë, Dikush të ketë pak kohë për ne.
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
Kisha frikë të isha vetëm, derisa...mësova të dua veten.
Kisha frikë nga dështimi, derisa... kuptova se po dështoja nëse nuk guxoja.
Kisha frikë se mos më refuzonin, derisa...kuptova se duhej të besoja në veten time.
Kisha frikë nga dhimbja, derisa...mësova se ishte e nevojshme të rritesha dhe se pa dhimbjen e përvojës nuk do rritesha.
Kisha frikë nga e vërteta, derisa...zbulova shëmtinë e gënjeshtrave.
Kisha frikë nga vdekja, derisa .. mësova se ajo nuk ishte një fund por një fillim tjetër.
Kisha frikë nga urrejtja, derisa...kuptova se ajo nuk ishte gjë tjetër veç injorancë.
Kisha frikë nga tallja, derisa...mësova të qesh me veten.
Kisha frikë të mos plakesha, derisa...kuptova se dita ditës po fitoja urtësi.
Kisha frikë nga ajo që njerëzit mendonin për mua, derisa ... kuptova se gjithsesi ata do të kishin një mendim për mua.
Kisha frikë nga e kaluara, derisa...kuptova se ajo nuk mund të më lëndonte nëse nuk e lejoja unë.
Kisha frikë nga errësira, derisa ... pashë bukurinë e dritës së një ylli.
Kisha frikë nga ndryshimi, derisa ... pashë që edhe flutura më e bukur duhej të kalonte nëpër një metamorfozë.
Jetët tona le të jenë më të pasura çdo ditë dhe kështu ne nuk kemi pse mendojmë se po dështojmë.
Të mos harrojmë se në fund ka gjithmonë diçka gjithnjë e më të bukur. Ajo që duhet të bëjmë është të dimë ta presim atë që vjen dhe të dimë ta përcjellim atë që ikën.
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
Ne jetojmë në një botë ku nëse thoni përgjigjen e gabuar në klasë, ata qeshin.
Kudo që visheni në një mënyrë të caktuar, ju shohin me habi.
Ku nëse notat tuaja nuk janë aq të mira sa të tjerat, ju jeni budalla.
Aty ku disa njerëz ju thonë "ju duhet të hani më shumë" ose "ju duhet të humbni peshë".
Ne jetojmë në një botë ku njerëzit nuk i dinë gjërat që po kalojnë të tjerët.
Ku nëse nuk e dini se çfarë doni të bëni me jetën tuaj, nuk do të keni një të tillë.
Ku nëse blini në cel të thjeshtë, ju jeni i varfër.
Ku nëse keni dalë me 3 djem/vajza të shoqërisë ju jeni një kur*ë/jar, por nëse nuk keni puthur asnjë, ju jeni një mendjemadh/e.
Ku nëse nuk jeni pjesë e "në turmë", jeni një humbës.
Ne jetojmë në një botë ku të gjithë presim të përmbushim pritjet e njerëzve të tjerë.
Aty ku një fjalë mund të bëjë që dikush t’i japë fund jetës.
Ku ne gjykojmë vazhdimisht njerëzit.
Ne jetojmë në një botë ku të qenit vetvetja, nuk pranohet.
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
Unë jam ai lloj njeriu që tërhiqet në vetvete kur gjithçka që më rrethon është e keqe, jam ai lloj njeriu që dëgjon problemet e njerëzve të tjerë, që u jep atyre disa këshilla ... por që as nuk është në gjendje të këshillojë veten! Unë jam i tillë njeri që qan gjatë natës, vetëm, në errësirë kur askush nuk mund ta shohë, dhe që i bën vetes shumë pyetje për asgjë. Unë luaj shpesh njeriun e fortë, atë që buzëqesh, që qesh, por thellë brenda ... gjithçka është e trazuar! Unë jam ai lloj personi që ka nevojë për ndihmë, por askush nuk e kupton se sa keq jam nga brenda, dhe veçanërisht pas kësaj buzëqeshjeje të detyruar. Një ditë, do të doja aq shumë sa të më përqafonte personi që më do dhe ashtu në përqafim të më thoshte "ndalo, më thuaj çfarë të bën kaq të trishtuar, të lutem".
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
Përkthim
Unë thjesht nuk dua të zgjohem në një mëngjes të mirë dhe të kuptoj se gjysma e jetës sime tashmë më ka rrëshqitur nëpër gishta, se koha e rinisë sime është shumë prapa meje, e megjithatë tashmë ka shumë gjëra që unë me keqardhje nuk kisha guximin të veproja. Unë refuzoj të mbaj një thes me fraza të pashprehura nga frika, nga mundësitë e humbura, nga projektet e papërfunduara, nga ëndrrat e shkatërruara në një mijë copëza dhe të tilla keqardhje të të gjitha llojeve. Dhe kjo është për këtë arsye se, çdo ditë, e detyroj veten të përsëris me veten se jeta është e shkurtër, e brishtë, e pasigurt, dhe kjo është arsyeja pse ne nuk mund të shkatërrojmë një sekondë të vlefshme. Unë refuzoj të humbas kohën time me njerëz që nuk ia vlejnë, refuzoj të kem dyshime, të mbytem në probleme, të kem frikë nga sytë e të tjerëve, të mendoj shumë për të nesërmen. Dua të zgjohem një ditë për të gjetur se gjysma e jetës sime është prapa meje, sigurisht, por që e kam mbajtur parasysh me një vërshim kujtimesh e fytyrash shumëngjyrëshe, të ngrohta, të qeshura melodioze. Dua të buzëqesh kur ta mendoj, të jem në gjendje t’i them vetes se nuk pendohem për asgjë dhe se kam ende pak kohë për të bërë gjëra të tjera, ndoshta edhe më të bukura.
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
Koha do t'ju bëjë të kuptoni se asgjë nuk është përgjithmonë dhe se shumë njerëz që doni sot do të largohen një ditë. Koha do t'ju bëjë të ndryshoni, do të bëjë gjithçka për t'ju humbur, në mënyrë që të mos e dini më saktësisht se kush jeni. Koha do t'ju bëjë të rriteni, ndoshta do t'ju bëjë dikë ndryshe. Koha do të ndryshojë mënyrën se si mendoni, dashuroni, qeshni. Koha do t'ju lërë plagë që nuk do të largohen kurrë, do t'ju bëjë të qani, do t'ju bëjë të derdhni lot zemërimi, do t'ju lërë një pako hidhërimi, kujtime dhe zhgënjime. Por koha gjithashtu do t'ju bëjë të pjekur dhe do t'ju mësojë të përfitoni nga momenti aktual në mënyrë që të mos pendoheni kurrë që nuk e keni bërë atë në kohë. Ajo që ka rëndësi nuk është forca e goditjeve që jepni, është numri i goditjeve që merrni duke vazhduar të ecni përpara. Është çfarë mund të duroni ndërsa ecni me kokën lart."
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja