Ka fjalë
që nuk duhet të thuhen
të ekzistojnë
për heshtjen e syve të pafund
që flasin pas frikës
së heshtjes së gjatë
Ka mundësi
që dëshirojnë të kristalizohen
me një dhimbje në kujtesë
Ka shkëndija të jetës që presin të jetojnë
duke pritur një frymë shprese
për t'u bërë zjarri i dashurisë
Gjithmonë ka një zgjim
që tregon
se dikur,
një ditë,
në një jetë
Ishte një ëndërr
që shpresoi.
