Në natyrën e njeriut qëndron prirja për të gabuar,prandaj duhet të kërkojë falje dhe të falet.
Në natyrën e tij qëndron injoranca dhe padituria,prandaj ai duhet të mësojë. Për sa kohë që nuk e di diçka,justifikimi i tij qëndron dhe është i shfajësuar.
Në natyrën e tij qëndron prirja për dyshim,prandaj herë duhet të qartësohet ky dyshim dhe herë duhet të mos bjerë viktimë e një vendimi dyshues.
Në natyrën e tij qëndron prirja për kopraci,prandaj duhet të balancohet frika dhe shpresa në zemrën e tij.
Në natyrën e tij qëndron dashuria për pushtet,pasuri,femra,fëmijë,prona...etj...prandaj duhet të kujtojë herë pas here përhohësinë e çdo gjëje.
Në natyrën e tij qëndron prirja për të bërë keq,prandaj duhet të luftojë herë me Unin e tij në zemër,herë të luftojë të keqen që sheh me sytë e tij.
Në natyrën e tij shpesh duken dobësitë e tij, nevojat dhe kufijtë njerëzorë,prandaj duhet të forcohet në strehimin e Zotit të tij.
Kush nuk e kupton natyrën njerëzore,ska për të kuptuar asgjë në këtë dynja,sado universitete të ketë.
Nuk është e kotë thënia : " Njih vetëveten "!
