Në hije të errësirës, natën shoh,
Në qiellin e errët, yje ndriçojnë,
Në heshtjen e thellë, zërat lazdrojnë,
Në gjumin e qetë, unë rrëfehem.
Në këtë qiell të errët, unë ndjehem i vogël,
Në këtë heshtje të thellë, unë ndjehem melankolik,
Në këtë gjumë të qetë, unë ndjehem i ndrydhur,
Në këtë natë të pazakontë, unë ndjehem i përkëdhelur.
Përtej hijes së errët, yjet shkëlqejnë,
Në këtë qiell të thellë, ndjenjat shprehen,
Në këtë heshtje të madhe, ëndrrat lindin,
Në këtë gjumë të qetë, shpirti gjen lirinë.
Në këtë natë të pazakontë, unë ndjej magjinë,
Në këtë qiell të errët, unë ndjej hijen,
Në këtë heshtje të thellë, unë ndjej qetësinë,
Në këtë gjumë të qetë, unë ndjej lumturinë.
Në këtë natë të bukur, unë ndjej hijeshinë,
Në këtë qiell të pazakontë, unë ndjej ndryshimin,
Në këtë heshtje të ndaluar, unë ndjej befasinë,
Në këtë gjumë të këndshëm, unë ndjej mrekullinë.
Përtej hijes së errët, natën ndiej,
Në këtë qiell të thellë, unë shoh hijen,
Në këtë heshtje të qetë, unë ndjej këndshminë,
Në këtë gjumë të përkryer, unë ndjej dashurinë.
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
