Ne quajmë dashuri atë ndjenjë që na lidh me qënie të tjera duke iu referuar një mënyre kolektive të të parit, për të cilën librat e legjendat janë përgjegjës. Por nga dashuria unë njoh vetëm atë përzjerje dëshire, dhembshurie e mirëkuptimi që më lidh me një qënie. Kjo përzjerje nuk është e njëjta për një qënie tjetër. Nuk kam të drejtë t’i quaj të gjitha këto përvoja me të njëjtin emër. Kjo më detyron të mos i kryej më të njëjtat gjeste. Kështu, zbuloj një mënyrë të re të të qënit që më çliron, të paktën, po aq sa çliroj ata që afrohen. Dashuria është bujare vetëm atëherë kur e di që është kalimtare dhe e veçantë. Të gjitha vdekjet e të gjitha rilindjet krijojnë gjelbërimin e jetës.
