Kthehuni në një përpunues fjalësh

Kthehuni  në  një  përpunues fjalësh

Nëse  e  lidhni  fjalën  "vullnet"  me  gjëra  negative,  të tilla  si  vetëmohimi  i  ashpër  dhe  ndëshkimi,  ju  do të  dobësoni  vendosmërinë  tuaj  për  ta  ndërtuar  atë. Për  të  rritur  vendosmërinë  tuaj,  është  shpesh  e dobishme  të  mendoni  për  grupe  të reja  fjalësh. Për  ngritësit  e  peshave,  dështimi  është  sukses.  Në qoftë  se  ata  nuk  ngrenë  një  peshë  deri  në  "dështim", muskujt  e  tyre  nuk  po  rriten.  Kështu  që  ata  kanë programuar  vetë,  përmes  përsëritjes,  të  përdorin fjalën  "dështim"  në  një  kuptim  pozitiv. Ata  gjithashtu  e  quajnë  pozitive  atë  që  ne  do  ta quanim  "dhimbje":  "djegien".  Arritja  te  "djegia" është  qëllimi!  Ju  do  të  dëgjoni  bodybuilders  duke thirrur  me  njëri-tjetrin:  "Roast  'em!"  Duke  përdorur me vetëdije  një  gjuhë  të  motivuar,  ata  fitojnë mundësi  për  fuqinë  e  brendshme  përmes përdorimit  të  vullnetit  njerëzor. Studiuesi  Alan  Watts  gjithashtu  e urrente  fjalën  "disiplinë"  sepse  kishte shumë kuptime  negative.  Megjithatë,  ai  e  dinte  që  çelësi  për  të shijuar  çdo  aktivitet  ishte  në  disiplinë.  Kështu  që  ai  do të  zëvendësonte  fjalën  "aftësi"  me  "disiplinë"  dhe  kur  e bëri  atë  ai  ishte  në  gjendje  të  zhvillonte vetë-disiplinën  e  tij.

Gjuha  të  çon  në  fuqi,  prandaj  ki  kujdes  me potencialin  krijues  të  gjuhës  që  përdor  dhe  drejtoje atë  në  drejtim  të  një  fuqie  më  personale.

#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja

Lumturia nuk gjendet në fund të rrugës por me ty gjatë rrugëtimit.

Lumturia nuk gjendet në fund të rrugës por me ty gjatë rrugëtimit.

Shumica  e  njerëzve  mendojnë  se  do  të  ndihen  mirë kur  të  arrijnë  një  qëllim.  Ata  mendojnë  se  lumturia është  atje tej, diku,  ndoshta  jo  edhe  shumë  larg,  por  atje  ku të gjitha lumturitë janë njësoj. Problemi  me  shtyrjen dhe pranimin  e  ndjenjës  së  mirë  me  veten derisa  të  arrini  një  qëllim  të  caktuar  është  që  ai  të mos ndodhë kurrë.  Dhe  ju  e  dini  gjatë  gjithë  kohës  që përpiqeni  për  të  që  të  mos  ndodhë  kurrë.  Pra,  duke  e lidhur  lumturinë  tuaj  me  diçka  që  nuk  e  keni  akoma, ju  jeni  duke  mohuar  fuqinë  tuaj  për  të  krijuar  lumturi për  veten  tuaj. Shumë njerëz  e  përdorin  pakënaqësinë  personale  si  një mjet,  si  provë  e  sinqeritetit  dhe  dhembshurisë  së  tyre. Megjithatë,  siç  thekson  Barry  Kaufman  në  mënyrë elokuente : "të  jesh  i palumtur  nuk  është  e  nevojshme.  Ju  mund  të  jeni  të lumtur  dhe  gjithashtu  të  jeni  të  sinqertë.  Ju  mund  të jeni  të  lumtur  dhe  gjithashtu  të  jeni  të  dhembshur.  Në fakt, edhe pse jeni i dashur si njeri, ju  jeni  një Un i lumtur që  nuk  ka treguar  dashuri  në gjithçka.

Kantautori  Fred  Knipe  më  foli  kohët  e  fundit  se  si ne  qeniet  njerëzore  kemi  mësuar  të  përdorim  dhe abuzojmë me  pakënaqësinë  -  ai  tha  se  kishte  bërë  një  listë  të  arsyeve  të  fshehta  pse  njerëzit  mendojnë  se  duhet të  ndihen  keq. "Nëse  ndihem  keq,  atëherë  kjo  dëshmon  se  unë  jam një  person  i  mirë,"  tha  ai.  "Ose,  nëse  ndihem  keq,  unë jam  përgjegjës.  Nëse  ndihem  keq,  nuk  po  lëndoj askënd.  Nëse  ndihem  keq,  do  të  thotë  që  më intereson.  Ndoshta  nëse  ndihem  keq,  kjo  dëshmon  se jam  realist  dhe  i  vetëdijshëm.  Nëse  ndihem  keq,  kjo do  të  thotë  se  po  punoj  për  diçka".  Kjo  listë  na  jep motivim  të  fuqishëm  për  të  qenë  të  palumtur.  Por  si Werner  Erhard  (pionier i  transformimit  personal) u ka mësuar  gjithmonë  njerëzve të  tij  në seminare se, lumturia  është  një  vend  që  do  të  vijë  nga diku, prandaj të  mos  përpiqen  për  të  shkuar  aty për  të.

Një  herë  Larry  King  në një  intervistë me  Werner  Erhard  e pyeti se ku  jetonte  dhe  punonte.  Erhard  kishte përmendur se  ai  mund të  kthehej  së  shpejti  në  Shtetet  e  Bashkuara dhe  Larry  King  e  pyeti  nëse  kthimi  në  shtëpi  do  ta bënte  të  lumtur. Erhard  bëri  një  pauzë  të  pakëndshme,  sepse  në këndvështrimin  e  tij  për  jetën  asgjë  nuk  na  bën  të lumtur.  Më  në  fund  ai  tha,  "Larry,  unë  tashmë  jam  i lumtur.  Kjo  nuk  do  të  më  bënte  të  lumtur,  sepse  vij  nga lumturia  në  çfarëdo  që  bëj." 
Lumturia  juaj  është  e drejta  juaj  e  parëlindjes.  Kjo  nuk  duhet  të  varet  nga arritja  juaj  e  diçkaje.  Filloni  duke  e  pretenduar  atë  dhe duke  e  përdorur  atë  për  ta  bërë  vetë-motivimin  tuaj argëtues  gjatë  gjithë  rrugës  dhe  jo  vetëm  një argëtim  në fund të rrugës.

#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja

Fjala dhe heshtja

Heshtja e injorantit është e dobishme.

Heshtja e të diturit është e dëmshme.

Heshtja duke folur me vepra është mësim.

Fjalët pa vepra janë varfëri. 

Fjalët pa dije janë humbje.

Fjalët me dije dhe vepra janë udhëzim.

Rituali i vogël

Krijoni  një lloj  rituali  që  është vetëm  i  juaji  dhe  vetëm  i  juaji  -  një ritual  që  do  të  jetë  nxitja  juaj  për  vetë-motivimin. Ndërsa  lexoni  nëpër  këto  mënyra  të  ndryshme  për  të motivuar  veten,  mund  të  keni  vërejtur  se  veprimi është  shpesh  çelësi.  Të  bësh  diçka  është  ajo  që  të  çon  të  bësh  diçka tjetër.  Është  një  ligj  i  universit:  Një  objekt  në lëvizje  qëndron në  lëvizje. Basketbollisti  i  shkëlqyeshëm  Jack  Twyman  e  fillonte çdo  seancë  stërvitore  duke  shkuar  herët  në  fushë  dhe duke  marrë  200  goditje  në  shportë. Gjithmonë  duhej  të ishin  200  të  shtëna,  të  cilat  ai  i  numëronte  dhe  nuk  kishte rëndësi  nëse  ai  tashmë  ndihej  i  akorduar  pas  20  ose  30 të  shtënave.  Ai  duhej  të  gjuante  200.  Ishte  rituali  i  tij dhe  gjithnjë  e  çonte  atë  në  një  gjendje  të vetë-motivimit  për  pjesën  tjetër  të  sesionit  të  praktikës ose  lojës. Miku  im Fred  Knipe,  tani  një  shkrimtar  dhe  komedian televiziv  fitues  i  çmimeve  Emmy  ,  bën  diçka  që  ai  e quan  "ngarje  për  ide".  Kur  ai  ka  një  projekt  të  madh krijues  për  të  përmbushur,  ai  hipën në  makinën  e  tij  dhe udhëton  nëpër  shkretëtirë  afër  Tucson  derisa  të fillojnë  idetë  t'i  vijnë.  Teoria  e  tij  është  se  akti  i  ngasjes i  jep  anës  së  majtë  të  trishtuar,  logjike  të  trurit  të  tij diçka  për  të  bërë,  në  mënyrë  që  ana  e  djathtë  e  trurit të  tij  të  lirohet  për  të  sugjeruar  ide.  Është  si  t’i  jepni fëmijës  tuaj  disa  lodra  për  të  luajtur,  në  mënyrë  që  të lexoni  e-mailin  e  mbrëmjes  në  kompjuterin  tuaj. Në  librin  e  tij  rreth  këngëve: "Shkruaj  nga  zemra",  John Stewart  shkruan  për  kompozitorin Glenn  Gould,  i  cili  kishte  një  ritual  për  të  gjetur  një melodi  të  re  apo  ide  muzikore  kur  dukej  se  ishte  i bllokuar  dhe  asgjë  nuk  po i  vinte.  Ai  do  të  ndizte  dy  ose tre  radio  në  të  njëjtën  kohë,  të  gjitha  në  stacione  të ndryshme.  Ai  do  të  ulej  dhe  do  të  kompozonte muzikën  e  tij  ndërsa  dëgjonte  muzikë  në  tre  radiot. Kjo  do  të  lidhte  shkurt  mendjen  e  tij  të  ndërgjegjshme dhe  do  të  çlironte  nënvetëdijen  krijuese.  Do  të mbingarkonte  anën  e  majtë  të  trurit  të  tij  në  mënyrë që  e  djathta  të  hapet  dhe  të  krijojë  pa  gjykim.

Rituali  im  për  fillimin  e  vetë-motivimit  është  ecja. Shumë herë  në jetën  time  kam  pasur  një  problem  që më dukej  tepër  i  madh  për  të  bërë  diçka,  dhe  riti  im është  ta  heq  problemin  me një  shëtitje  të  gjatë, shumë të gjatë.  Ndonjëherë  nuk  do  të  kthehem  me  orë  të  tëra. Por  herë  pas  here  gjatë  ecjes  sime  diçka  vjen  nga askund  -  një  ide  për  një  veprim  që  do  të  zgjidhë  shpejt problemin. Një  nga  arsyet  që  mendoj  se  ky  ritual  funksionon  për mua është  se  një  ritual  është  një veprim.  Fillimi  i  një rituali  është  ndërmarrja  e  një  veprimi  që  çon  drejt gjetjes  së  zgjidhjes. Bëni  rituale  të  vegjël  për  veten  tuaj  që do  të  veprojnë  si  fillestarë.  Ato  do  t'ju  nxitin  në  veprim dhe ju do "ndjeheni si"  duke  hyrë  në  veprime më madhore.  Ritet  gjithmonë e  tejkalojnë  hezitimin  tuaj  të  integruar  në  mënyrë që  të  mund të motivoheni  në  një  parashikim, mjë kjo mënyrë  e  kontrollueshme. Nëse  nuk  jeni  shkrimtar, piktor  apo  poet,  mund  të jeni  duke  menduar  tani  që  kjo  nuk  vlen  për  ju.  Por  kjo është  ajo  që  unë  do  ta  quaja  vetëmashtrim  krijues.  Në fakt,  e  gjithë  jeta  juaj  është  e  juaja  për  të  krijuar.  Nuk ka  profesione  "krijuese"  që  qëndrojnë  larg  nga  të tjerët,  si  një  klub  ekskluziv. Martin  Luther  King  Jr  thoshte,  "Bëhu  një  artist  në çdo  gjë  që  bën.  Edhe  nëse  je  një  pastrues  rruge, bëhu  Mikelanxhelo  i  pastruesve  të  rrugës!"

#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja

Zgjoheni vullnetin

Zgjojeni vullnetin 

Nuk mund t'ju  them  se  sa  njerëz  më  kanë  thënë  se nuk  kanë  vullnet.  A  mendoni  të  njëjtën  gjë?  Nëse mendoni  se  nuk  keni  vullnet,  po  minoni  suksesin tuaj.  Të  gjithë  kanë vullnet.  Për  të  lexuar  këtë  fjali,  duhet  të  keni vullnet.  Hapi  i  parë  në  zhvillimin  e  vullnetit  tuaj, pra,  është  të  pranoni  ekzistencën  e  tij.  Ju  keni vullnet  po  aq  të  sigurt  sa  keni  jetën. Nëse  dikush  do  të  vinte  një shtangë me peshë  të  madhe në  dysheme  para  jush  dhe  do  t'ju  kërkonte ta  ngrinit  atë  dhe  ju  do  ta  dinit  se  nuk  mundeni,  nuk do  të  thonit  "Unë  nuk  kam  forcë".  Ju  do  të  thoni: "Unë  nuk  jam  mjaft  i  fortë  ". Kjo fjalë  "mjaft"  e  fortë  është  gjuhë  më  e  vërtetë,  sepse nënkupton  që  ju  mund  të  jeni  mjaft  i  fortë  nëse  do  të punonit  në  të.  Kjo  gjithashtu  nënkupton  që  ju  keni forcë. Është  e  njëjta  gjë  me  vullnetin.  Sigurisht  që  keni vullnet.  Kur  e  pranoni  atë  copë  të  vogël  tortë  me çokollatë,  nuk  është  për  shkak  se  nuk  keni  vullnet.  Kjo është  vetëm  për  shkak  se  ju  vendosni  të  mos  e ushtroni  atë  në  atë  rast. Hapi  i  parë  drejt  ndërtimit  të  vullnetit  është  të  festoni faktin  që  e  keni  kuptuar.  Ju  keni  vullnet,  ashtu  si  ai muskuli  në  krahun  tuaj.  Mund  të  mos  jetë  një  muskul shumë  i  fortë,  por  ju  e  keni  atë  muskul. Hapi  i  dytë  është  të  dini  se  vullneti  juaj,  si  një  muskul në  krahun  tuaj,  është  në dorën tuaj për  tu  zhvilluar.  Ju  jeni përgjegjës  për  ta  bërë  atë  të  fortë  ose  për  ta  lënë  atë  të atrofizojë.  Nuk  eshte  rritur  nga  rrethana  të  jashtme  të  rastësishme. Fuqia  e  vullnetit  është  një  proces  i  qëllimshëm vullnetar. 

Kur  u largova  nga  kolegji  për  t'u  bashkuar  me ushtrinë,  një  nga  arsyet  që  vendosa  të  regjistrohesha ishte  sepse  mendova  se  mund  të  më  ndihmonte  të zhvilloja  vetë-disiplinën  time .  Por  disi  nuk  kisha  qenë i  vetëdijshëm  për  "veten"  në  vetë-disiplinim.  Doja  që disiplina  të  më  jepej  nga  dikush  tjetër.  Kam  zbuluar  në kampin  e  nisjes  se  të  tjerët  nuk  japin  vullnet  dhe vetë-disiplinë.  Stërvitja me  rreshterin mund  të  ketë  qenë bindëse  dhe  frymëzues  (ose  në  kohë  të  tmerrshme), por  ai  nuk  mund të bënte  asgjë,  derisa  unë vetë  vendosa  për të  bërë  atë gjë.  Asgjë  nuk  ka  ndodhur  deri  sa  kam gjeneruar  vullnetin  për  ta  bërë  atë  të  ndodhë. 

Bëjini  një  premtim  vetes  që  të  jeni  të  qartë  dhe  të sinqertë  në  lidhje  me  vullnetin  tuaj.  Sepse është gjithmonë  atje.

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Parimi i përdorimit të ndërveprimit

Parimi  i  përdorimit  të  ndërveprimit  si krijues  i  krijimtarisë  nuk  është  i  kufizuar  në  lojëra kompjuterike.  Pasi  të  bëhemi plotësisht  të  vetëdijshëm  për  këtë  parim,  ne  mund të  gjejmë  mënyra  për  t'u  bërë  më  interaktivë  kudo dhe me këdo. Ne  madje  mund të bëjmë biseda  me familjen  dhe miqtë  tanë  më  interaktive  se  sa  dikur. Të  gjithë  kemi  bashkëpunëtorë  të  caktuar  të  biznesit ose  familjarë  që  i  mendojmë  kur shohim Tv.  Ndërsa  na  flasin,  ne  kemi  një  ndjenjë  që  ne tashmë  e  dimë  se  çfarë  do  të  thonë.  Kjo  ul  nivelin  e vetëdijes  tonë,  dhe  fillon  një  formë  e  përtacisë mendore. Ndërsa  në  të  kaluarën  thjesht  mund  të  kishim  vuajtur pas  monologjeve  të  njerëzve  të  tjerë,  tani  mund  të fillojmë  të  prezantojmë  më  shumë  interaktivitet.  Në  të kaluarën  ne  mund  ta  kemi  pikësuar  dëgjimin  tonë  të përgjumur  me  fjalë  dhe  fraza  të  pakuptimta,  të  tilla  si "saktësisht"  dhe  "atje  ku  shkoni",  por  ne  nuk  po i dëgjonim  vërtet.  Por  kjo  qasje  pasive  ndryshon  veten dhe  njerëzit  që  po  dëgjojmë. 

Kur  na  dëgjojnë, kjo  na krijon,  na  bën  të  shpalosemi  dhe  zgjerohemi.  Idetë  në fakt  fillojnë  të  rriten  brenda  nesh  dhe  të  marrin  jetë. Sa  më të menduara të  bëhen  pyetjet  tona,  aq  më interaktive  janë  bisedat.  Kërkoni  mundësi  për ndërveprim  për  të  motivuar  veten  në  nivele  më  të larta  të  përvojës.

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Krijoni mënyrën se si lidheni

Krijoni  mënyrën  se  si  lidheni 

Ne  nuk mund të krijojmë  veten  tonë  të  vërtetë pa  krijuar  marrëdhënie  të shëndosha gjatë  jetës.  Marrëdhëniet janë  kudo.  Marrëdhëniet  janë  gjithçka. Marrëdhënia  nuk  ka  fund. Mund  të  jetë  fundi i  një  marrëdhënie  të  veçantë,  por marrëdhënia  nuk  mund  të  mbarojë  kurrë.  Të  jesh  do  të  thotë të  kesh  lidhje.

Unë  kam trajnuar  shumë  korporata  me  një  seri seminarësh  me  katër  pjesë.  Tri  pjesët  e  para  janë për  vetë-motivim,  dhe  pjesa  e  fundit  është  për ndërtimin  e  marrëdhënieve.  Ndonjëherë  CEO-të  më pyesin  përpara, përpara  trajnimit, nëse  nuk  e  kam atë  raport  jashtë  bilancit. "A  nuk  duhet  të  keni  më  shumë  që të  shërbejë  në ndërtimin  e  marrëdhënieve?".  "Në  fund të  fundit, ndërtimi  i  ekipit  dhe  marrëdhëniet  me klientët  janë  sigurisht  më  të  rëndësishme  sesa vetë-motivimi." Unë  i  qëndroj  raportit  tim.  Ne  nuk  mund  të  lidhemi me  të  tjerët  nëse  marrëdhënia  jonë  me  veten  është e  dobët. 

Një  angazhim  për  motivimin  personal është  e  para.  Sepse  kush  dëshiron  të  ketë  një marrëdhënie  me  dikë  që  nuk  është  i  motivuar  në asnjë  mënyrë? Kur  arrijmë  te  pjesa  e  katërt,  ndërtimi  i marrëdhënieve,  fokusi  është  te  krijimtaria.  Kreativiteti është  aspekti  më  i  neglizhuar  dhe  më  i  dobishëm  i ndërtimit  të  marrëdhënieve. Në marrëdhënie shumica  prej  nesh  mendojnë  me emocionet sesa  me  mendjet  tona.  Por,  të mendojmë  me ndjenjat  në  vend  të  mendjeve tona  na  vendos  në  një  gjendje  të  pasigurt  që  Colin Wilson  e  përshkruan  si  të  përmbysur. Kur  i  shohim  marrëdhëniet  si  mundësi  për  krijimtari, ato  gjithmonë  bëhen  më  të  mira.  Kur  marrëdhëniet tona  bëhen  më  të  mira,  ne  jemi  edhe  më  të  motivuar. 

Vajza  ime  e  vogël,  Margie,  ishte  në  klasën  e  katërt  kur një  vajzë  shumë  e  ndrojtur  në  klasën  e  saj  vendosi aksidentalisht  një  shenjë  të  madhe  të  zezë  në  hundën  e saj  me  një  shënues  të  pashlyeshëm.  Shumë  nga  fëmijët në  klasë  ju  drejtuan  asaj  dhe  filluan  të  qeshnin.  Vajza  e vogël  më  në  fund lotoi  nga sikleti. Në  një  moment Margie  shkoi  tek  vajza  për  t'i  dhënë asaj  një  farë  ngushëllimi.  (Mësuesja  e  habitur  e Margie  më  tregoi  këtë  histori.)  Impulsivisht,  Margie ngriti  shënuesin  dhe  shënoi  vetë  hundën  e  saj,  dhe pastaj  ia  dha  shënuesin  një  shoku  tjetër  të  klasës  dhe  i tha:  "Më  pëlqen  hunda  në  këtë  mënyrë.  Po  ti?" Në  pak çaste  e  gjithë  klasa  kishte  shenja  të  zeza  në hundë,  dhe  vajza  e  ndrojtur  që  dikur  qante  po  qeshte. Në  pushim,  e gjithë klasa  e  Margie  dolën  në  shesh të luanin  me  hundë  të  shënuara,  dhe  ata  e  kishin  zili shkollën  -  padyshim  në  diçka  të  pazakontë  dhe  "të ftohtë".  

Kjo  histori  është  interesante  për  mua  për shkak  të  asaj  se  si  Margie  përdori  krijimtarinë  dhe mendjen  e  saj  në  vend  të  emocioneve  të  saj  për  të zgjidhur  një  problem.  Ajo  e  ngriti  veten  në  mendjen  e saj,  ku  mund  të  bëhej  diçka  e  zgjuar.  Nëse  ajo  do  të kishte  përdorur  ndjenjat  e  saj  për  të  menduar  me  të, ajo  mund  të  kishte  shprehur  zemërimin  në  klasë  për të  qeshur  me  vajzën,  ose  trishtimin  dhe  depresionin. Sa  herë  që  merrni  në  mendje  një  problem marrëdhënieje,  keni  mundësi  të  pakufizuara  për  tu bërë  kreativ.  Anasjelltas,  kur  dërgoni  një  problem marrëdhënieje  me  ashensor  në  gjysmën  e  poshtme  të zemrës,  rrezikoni  të  qëndroni  të  bllokuar përgjithmonë  në këtë problem.  Kjo  nuk  do  të  thotë  që  ju  nuk  duhet  të  ndjeni  asgjë. Ndjeni  gjithçka!  Vini  re  ndjenjat  tuaja.  Thjesht  mos mendo me to në çdo situatë. Kur ka një  problem  marrëdhënieje për  t'u  zgjidhur,  udhëtoni  lart  në  shkallët  tuaja  të kreativitetit.  Së  shpejti  do  ta  kuptoni  që  ne i krijojmë  marrëdhëniet  që  kemi  në  jetën  tonë;  ato nuk  ndodhin  pa një shkak. "Ne  jemi gjithë, secili  prej  nesh, vetëm me  një  krah," tha  artisti  italian  Luciano  de  Crescenzo,  "dhe  ne mund të fluturojmë  vetëm duke qenë  të  përqafuar me njëritjetrin."

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Vraponi drejt frikës tuaj

Vraponi  drejt  frikës  tuaj 

Sekreti  më  i  mirë  i  mbajtur  në  botë  është  se  në  anën tjetër  të  frikës  tuaj  ju  pret  diçka  e  sigurt  dhe  e dobishme.  Nëse  kaloni  edhe  nëpër  një  perde  të  hollë frike  do  të  rrisni  besimin  që  keni  në  aftësinë  tuaj  për të  krijuar  jetën  tuaj. Gjenerali  George  Patton  tha:  "Frika  vret  më  shumë njerëz  sesa  vdekja". Vdekja  na  vret,  por  një  herë,  dhe ne  zakonisht  as  nuk  e  dimë se kur.  Por  frika  na  vret  pa pushim,  në  mënyrë  delikate  dhe herë të tjera brutalisht. Por nëse  vazhdojmë  të  përpiqemi  të shmangim  frikën  tonë, ajo do  të  na  ndjekë vazhdimisht si  qentë. Gjëja  më  e  keqe  që  mund  të  bëjmë  është të  mbyllim  sytë  dhe  të  pretendojmë  se  nuk  ekzistojnë. "Frika  dhe  dhimbja,"  thotë  psikologu  Nathaniel Branden,  "duhet  të  trajtohen  si  sinjale  jo për ti mbyllur  sytë,  por  për  t'i  hapur  më  gjerë".  Duke mbyllur  sytë,  ne  përfundojmë  në  zonat  më  të errëta  të  rehatisë  -  të  varrosura të gjalla. 

Biografia  e  Janis  Joplin,  e  cila  tregonte  vdekjen  e  saj nga  alkooli  dhe  abuzimi  i  drogës,  titullohej  me  vend  Buried  Alive. Janisit,  si  për  kaq  shumë  njerëz  të ngjashëm  me  probleme,  alkooli i siguroi  një  antidot artificial  dhe  të  përkohshëm  tragjikisht për tu "larguar" nga  frika.  Nuk është  rastësi  që  në  ditët  e  vjetra pseudonimi për  uiskin  ishte  "guxim  i  rremë".

Ka  qenë  një  kohë  në  jetën  time,  jo  shumë  vite  më parë,  kur  frika  ime  më  e  madhe  nga  të  gjitha  ishte  të folurit  në  publik.  As  nuk  e  kuptoi  që  frika  e  të folurit  para  njerëzve  ishte  frika  numër  një  e  njerëzve, madje  më e madhe se frika  e vdekjes. Ky  fakt  dikur bëri  që  komediani  Jerry  Seinfeld  të  vinte  në  dukje  se shumica  e  njerëzve  do  të  preferonin  të  ishin  në arkivol  sesa  të  mbanin  fjalime. Për  mua,  ajo  shkoi  edhe  më  thellë  se  kaq.  

"Si  fëmijë nuk  mund të jepja  raporte  me  gojë  të  librit.  Unë  do  t'u përgjërohesha  mësuesve  të  mi  të  më  linin  jashtë grepit.  Unë  do  të  ofroja  të  bëja  dy,  madje  tre  raporte  të  shkruara  të  librit  nëse  nuk  do  të  duhej  ta  bëja atë  me gojë. Megjithatë, ndërsa  jeta  ime  vazhdonte,  unë  doja  të isha  një  folëse  publike  më  shumë  se  gjithçka. Ëndrra  ime  ishte  të  mësoja  njerëzit  kudo, që  të mësonin  idetë  që  çojnë  në  vetë-motivim,  idetë  që kisha  mësuar. Por  si  mund  ta  bëja nëse frika  e  skenës  më  linte  të  ngrirë  nga  frika? Pastaj  një  ditë  ndërsa  po  vozisja makinën duke shfletuar  stacionet  e  radios  duke  kërkuar për  muzikë  të mirë,  rastësisht  kapa  një  stacion  fetar  ku  një predikues  historik  po  bërtiste:  "Vrapo  drejt  frikës tënde!  Vrapo  menjëherë!"  Unë  nxitova  të  ndryshoj  stacionin,  por  ishte  tepër  vonë.  Thellë  thellë  e  dija  që sapo  kisha  dëgjuar  diçka  që  duhej  ta  dëgjoja. Pavarësisht  se  në  cilin  stacion  u  drejtova,  gjithçka  që mund të dëgjoja  ishin  fjalët  e  atij  të  çmenduri:  "Vrapo drejt frikës sate." 

Të  nesërmen  akoma  nuk munda ta heq nga mendja, prandaj  thirra  një  miken  time  që  ishte  aktore.  I kërkova  asaj  të  më  ndihmonte  të  hyja  në  një  klasë aktrimi  për  të  cilën  më  kishte  thënë  dikur.  Unë  i thashë  asaj  se  mendoja  se  isha  gati  të  kapërceja  frikën time  për  të  performuar  para  njerëzve. Edhe  pse  jetoja  në  një  gjendje  të  lartë  ankthi  javët  e para  të  asaj  klase,  nuk  kishte  asnjë  mënyrë  tjetër rreth  frikës  sime.  Nuk  kishte  asnjë  mënyrë  reale  për të  ikur  prej  kësaj frike,  sepse  sa  më  shumë  që vrapoja,  aq  më  e  përhapur  bëhej.  E  dija  që  duhej  të kthehesha  dhe  të  vrapoja  drejt  frikës  ose  nuk  do  të kaloja  kurrë  nëpër  të.  Emerson  një  herë  tha:  "Pjesa  më  e  madhe  e  guximit është  hedhur  më  parë",  dhe  kjo  shpejt  u  bë  e  vërtetë për  të  folurit  tim  në  publik.  Frika  për  ta  bërë atë mund të shërohet  vetëm  duke  e  bërë  atë që të frikëson. Dhe  së shpejti  besimi  im  u  ndërtua  duke  e  bërë  atë  përsëri e  përsëri. Nxitimi  që  marrim  pasi  kalojmë  nëpër  ujëvarë  të frikës  është  ndjenja  më  energjike  në  botë.  

Nëse  ju  jeni  ndonjëherë  në  humor  të  pamotivuar,  gjeni diçka  që  keni  frikë  dhe  bëjeni  atë  -  dhe  shikoni  se çfarë  do  të  ndodhë.

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Ti je gjeni

Gjeni  Ajnshtajnin  tuaj  të  brendshëm

Herën  tjetër  kur  të  shihni  një  foto  të  Albert Einstein,  kuptoni  se  në  të  vërtetë  jeni  ju.  Shihni Albert  Einstein  dhe  thoni,  "ja  ku  jam". Çdo  njeri  ka  aftësinë  për  një  formë  gjeniu.  Ju  nuk duhet  të  jeni  të  mirë  me  matematikën  ose  fizikën  për të  përjetuar  një  nivel  gjenial  në  të  menduarit  tuaj. Për të  përjetuar  nivelin  krijues  të  të  menduarit  të Ajnshtajnit,  gjithçka  që  duhet  të  bësh  është  të përdorësh  në  përgjithësi  imagjinatën  tënde. Ky  është  një  rekomandim  i  vështirë  për  t'u  ndjekur nga  të  rriturit,  megjithëse  të  rriturit  janë  mësuar  të përdorin  imagjinatën  e  tyre  vetëm  për  një  gjë: për shqetësimet.  Të  rriturit  përfytyrojnë  skenarët  e rasteve  më  të  këqija  gjatë  gjithë  ditës.  E  gjithë  energjia e  tyre  për  vizualizim  është  kanalizuar  në  fotografi shumëngjyrëshe  të  asaj  që  ata  kanë  frikë. Ajo  që  ata  nuk  e  kuptojnë  është  se  shqetësimi  është një  keqpërdorim  i  imagjinatës. Imagjinata  njerëzore është  krijuar  për  gjëra  më  të  mira.  Njerëzit  të  cilët përdorin  imagjinatën  e  tyre  për  të  krijuar,  shpesh arrijnë  gjëra  që  shqetësuesit  kurrë  nuk  ëndërrojnë  t'i arrijnë,  edhe  nëse  shqetësuesit  posedojnë  IQ  shumë më të lartë. Njerëzit  të  cilët  zakonisht  hyjnë  në imagjinatën  e  tyre  shpesh  vlerësohen  nga  kolegët  e tyre  si  "gjeni"  -  sikur  "gjeniu"  të  ishte  një karakteristikë  gjenetike.  Ata  do  të  kuptoheshin  më mirë  si  njerëz  që  praktikohen  të  kenë  qasje  në  gjeniun e  tyre. Njohja  e  fuqisë  së  këtij  gjeniu  tek  të  gjithë  ne  e  nxiti Napoleonin  të  thoshte:  "Imagjinata  sundon  botën". Si  fëmijë,  ju  instinktivisht  keni  përdorur  imagjinatën tuaj  ashtu  siç  ishte  menduar.  Ju  ëndërruat  dhe  krijuat gjëra.  Ju  ishit  një  besimtar  i  ëndrrave  të  ditës  dhe  në trurin  tuaj  të  djathtë  gjatë  natës  lundruat  poshtë  një lumi  ëndrrash. Nëse  ktheheni  përsëri  në  atë  gjendje  të  vetëbesimit  dhe ëndërroni  përsëri,  do  të  befasoheni  bukur  me  sa zgjidhje  inovative  dhe  të  menjëhershme  keni  dalë  mbi problemet  tuaja.

Ajnshtajni  thoshte:  "Imagjinata  është  më  e rëndësishme  se  dituria".  Kur  lexova  për  herë  të  parë se  ai  e  kishte  thënë  atë,  nuk  e  dija  se  çfarë  donte  të thoshte.  Gjithmonë  mendoja  se  njohuritë  shtesë  ishin përgjigja  për  çdo  problem  të  vështirë.  Mendova  nëse do  të  mësoja  vetëm  disa  gjëra  më  të  rëndësishme, atëherë  do  të  isha  mirë.  Ajo  që  nuk  e  kuptova  ishte  se gjëja  që  duhej  të  mësoja  nuk  ishte vetëm dija,  por  aftësia.  Ajo që  duhej  të  mësoja  ishte  aftësia  e  përdorimit  në mënyrë  proaktive  të  imagjinatës  sime. Dhe  sapo  ta  kisha  mësuar  atë  aftësi,  detyra  e  parë  ishte  të filloja  të  imagjinoja vizionin  se  kush  doja  të  isha. 

Kantautori  Fred  Knipe dikur  shkroi  një  këngë  për  këtë.  Ishte  për  kolonën zanore  të  një  videoje  të  prodhuar  për  adoleshentë rreth  asaj  se  si  ta  vizualizojnë  veten  duke  arritur  atë që  dëshironin  të  bënin:
"Kjo  je  ti, në  ëndrrat  e  tua  të  çmendura,
duke  bërë gjërat  më  të  egra, askush  tjetër  nuk  mund  ta  bëjë. Nëse ti thjesht  i  do  dhe  i  mban  ato  ëndrra, ëndrrat  më  të egra, do  ta  bësh  veten  të  vërtetë."

Për  ta  bërë  veten  të  vërtetë  duhet  të  zhvillojmë  forcën për  të  ëndërruar.  Të  ëndërrosh,  në  kuptimin  e  saj proaktiv,  është  një  punë  e  fortë.  Është  faza  e krijimit  të  krijimit  të  së  ardhmes.  Duhet  besim  dhe guxim. Por  gjëja  më  e  madhe  për ëndërrimet aktive  nuk  është  arritja  eventuale  e  qëllimit  -  gjëja  më e  madhe është  ajo  që  i  bën  ëndërruesit të veprojnë. Harrojeni  arritjen  fjalë  për  fjalë  të  ëndrrës  tuaj  tani për  tani.  Përqendrohuni  thjesht  duke  shkuar  për  të. Thjesht  duke  shkuar  për  në  ëndërr,  ju  e  bëni  veten  të vërtetë.

#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja

Jeta aksidentale

Mos bëni një jetë thjesht aksidentale 

Hartojeni  vetë  planin  e  jetës  tuaj.  Lëreni  lojën  t'ju  përgjigjet më mirë sesa  e  kundërta.  Bëhu  si  Bill  Walsh,  ish-trajneri  kryesor i  San  Franciscos.  Të  gjithë  menduan  se  ai  ishte  një njeri  i  çuditshëm  për  shkak  të  asaj  se  sa  gjerësisht  ai kishte  planifikuar  lojërat  e  tij  përpara  çdo  loje. Shumica  e  trajnerëve  do  të  prisnin  të  shihnin  se  si zhvillohej  loja,  pastaj  përgjigjeshin  me  lojëra  reaguese ndaj  ekipit  tjetër.  Bill  Walsh nuk veproi kështu.  Walsh  do  të ecte  mënjanë  me  një  fletë  të  madhe  lojërash të planifikuara  që  ekipi  i tij  do  të  zhvillonte,  pa  marrë  parasysh  çfarë.  Ai  donte që ekipi  tjetër  ti  përgjigjej lojës së tij. Walsh  fitoi  shumë lojra në  Super  Bowls  me  qasjen  e  tij proaktive. 

Por  gjithçka  që  ai  bëri  ishte të  vepronte  në  ndryshimin  thelbësor  midis  krijimit dhe  reagimit. Ju  mund të krijoni  planet  tuaja  paraprakisht  në mënyrë  që  jeta  juaj  të  përgjigjet  për  ju.  Nëse  mund të  mbani  mendimin  se  në  çdo  kohë  jeta  juaj  është  ose një  krijim  ose  një  reagim,  ju  vazhdimisht  mund  t'i kujtoni  vetes  që  të  krijoni dhe  planifikimin.  Shumë prej  nesh  mund të  kalojnë  ditë  të  tëra  duke reaguar  pa  qenë  të  vetëdijshëm  për  këtë.  Ne zgjohemi  duke  reaguar  ndaj orës lajmeve. Pastaj  ne  reagojmë  ndaj  ndjenjave  në  trupin tonë.  Pastaj  ne  fillojmë  të  reagojmë  ndaj bashkëshortëve  ose  fëmijëve  tanë.  Së  shpejti  hipim në  makinë  dhe  reagojmë  ndaj  trafikut,  duke  i  rënë borisë  dhe  duke  përdorur  gjuhën  e  shenjave.  Pastaj, në  punë,  ne  shohim  një  e-mail  në  ekranin  e kompjuterit  tonë  dhe  reagojmë  ndaj  kësaj.  Ne reagojmë  ndaj  klientëve  budallenj  dhe  shefave  të pandjeshëm  që  janë  ndërhyrës  në  ditët  tona. Gjatë një  pushimi, ne reagojmë  ndaj  një  kameriereje  në drekë. Ky  zakon  i  reagimit  mund  të  vazhdojë  gjatë  gjithë ditës, çdo  ditë.  Ne  bëhemi  portierë  në  lojën  e  të  jetës,  me  goditje topash  që  fluturojnë  drejt  nesh pandërprerë. Tani është  koha  për  të  luajtur  një  pozicion  tjetër. Tani është  koha  të  fluturojmë  përtej  akullit  me  topin nën shkopin  tonë  të  gatshëm  për  të  qëlluar për një  gol tjetër. 

Robert  Fritz,  i  cili  ka  shkruar  disa  nga  librat  më  të thellë  dhe  të  dobishëm  për  ndryshimet  midis krijimit  dhe  reagimit,  thotë,  "Kur  vetë  jeta  juaj  bëhet temë  e  procesit  krijues,  një  përvojë  krejt  tjetër  e jetës  ju  hapet  -  një  jetë në  të  cilën  ju  jeni  të  përfshirë në thelbin  e  saj  ". Planifikoni  ditën  tuaj  ashtu  si  Bill  Walsh  planifikoi lojërat  e  tij  të  futbollit.  Shihni  detyrat  përpara  si shfaqje  që  do  të  ekzekutoni.  Ju  do  të  ndjeheni  të përfshirë  në thelbin e jetës  tuaj,  sepse  ju  do  të nxisni botën  për  t'iu  përgjigjur  juve.  Nëse  nuk vendosni  ta  bëni  këtë,  jeta  që  do  të bëni  nuk  do  të jetë thjesht  aksidentale.  

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Fluturo

Fluturo  nga  kafazi  yt  i  shpirtit

Shoqëria  jonë  na  inkurajon  të  kërkojmë  rehati. Shumica  e  produkteve  dhe  shërbimeve  të  reklamuara ditë  e  natë  janë  krijuar  për  të  na  bërë  më  komodë  dhe më pak të sfiduar. E  megjithatë,  vetëm  sfida  shkakton  rritje.  Vetëm sfida  do  të  provojë  aftësitë  tona  dhe  do  të  na  bëjë  më të  mirë.  Vetëm  sfida  dhe  vetë-motivimi  për  të përfshirë  sfidën  do  të  na  transformojnë.  Çdo  sfidë me të cilën  përballemi  është  një  mundësi  për  të krijuar  një  Un  më  të  aftë. Kështu  që  ju  mbetet  juve  të  kërkoni  vazhdimisht  sfida për  të  motivuar  veten.  Dhe  ju  mbetet  juve  ta  vini  re kur  ju  jeni  varrosur  i  gjallë  në  një  zonë  komoditeti.
Ju takon  juve  ta  vini  re  kur  po  kaloni  jetën  tuaj,  në imazhin  e  poetit  William  Olsen,  si  një  lule  "që  jeton nën  erë".
Përdorni  zonat  tuaja  të  rehatisë  për  të  pushuar,  jo  për të  jetuar.  Përdorni  ato  me  vetëdije  për  t'u  çlodhur  dhe për  të  rivendosur  energjinë  tuaj  ndërsa  përgatiteni mendërisht  për  sfidën  tuaj  të  ardhshme.  Por  nëse përdorni  zona  komoditeti  për  të  jetuar  përgjithmonë, ato  bëhen si ato  që  këngëtari  i  muzikës  rok  Sting  i  quan "kafazet  e  shpirtit". 
Çlirohu.  Fluturo  larg. Përjetoni  atë  që  donte  të  thoshte  filozofi  Fichte  kur tha:  "Të  jesh  i  lirë  nuk  është  asgjë.  Të  bëhesh  i  lirë është  qiellor".

#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja

Libri apo Tv

Libri apo Televizioni ju frymëzon më shumë!? 

Një person  kishte hapur  një  dyqan  bluzash  dhe  një  nga këmishat  më  të  njohura  në shitje  thoshte:  "Vrite TV  Tënd".  

Bleva  atë  bluzë  me  foton  e  një  TV që  po hidhej  në  erë.  Ende  i  bën  njerëzit  nervozë kur e shikojnë  akoma këtë bluzë. 

Ju  në  fakt  mund  të  ndryshoni  jetën  tuaj  duke  fikur televizorin  tuaj.  Ndoshta  vetëm  një  mbrëmje  në  javë, për  të  filluar. Çfarë  do  të  ndodhte  nëse  pushonit  së provuari  për  të  gjetur  jetën tuaj  në  shfaqjet  e  të  tjerëve  dhe të lejonit  që  jeta  juaj  të  bëhet  shfaqja  me  të  cilën jetoni? 

Nuk ka asgjë  të  keqe  të  shohësh  herë  pas  here  njerëz  të tjerë  të  bëjnë  atë  që  duan  të  bëjnë. Por  familja mesatare  tani  e  bën  këtë  për  orë të tëra gjatë ditë dhe natës!  

A  po jetojnë  ata  një jetë  që  do  të  përparojë  jetën  e  tyre? (Reklamuesit  e  mëdhenj  thonë që  jo.) 

Këtu  është  një  provë  e  mirë  për  ju  për  të  përcaktuar nëse  televizioni  ju  motivon  më  shumë  sesa  librat: Mundohuni  të  mbani  mend atë  që keni  parë  në televizion  një  muaj  më  parë.  Mendo  mirë.  Çfarë  efekti kanë  ato  shfaqje  në  nivelin  e  frymëzimit  të  trurit  tuaj? Tani  mendoni  për  librin  që  keni  lexuar  një  muaj  më parë.  Ose  edhe një revistë që  keni  lexuar  javën  e  kaluar. Cili ju bëri  një  përshtypje  më  të  vlefshme  dhe  më  të qëndrueshme?  Cila  formë  argëtimi  ju  çon  më  mirë  në drejtimin  e  vetë-motivimit?

Sot  magjepsja është  në  rritje  me  hyrjen  në  internet  dhe është  një përmirësim  ndaj  televizionit,  veçanërisht  nëse ndërveproni.  Komunikimi  në chat  duke dhënë e marrë mendime  e  zhvillojnë  trurin.  Televizioni  bën  të  kundërtën. 

Groucho  Marx  një  herë  tha  se  ai  e  pa  televizionin shumë  edukues.  "Sa  herë  që  dikush  e  ndizte,"  tha  ai, "unë  shkoja  në  dhomën  tjetër  për  të  lexuar  një  libër".

Burimi i argëtimit

Burimi i argëtimit

Ka  ilaçe  që  mund  t’i  përdorni  për  të  motivuar  veten dhe  nuk  po flas për amfetaminën  apo për ndonjë lloj droge tjetër. Në  vend  të kësaj,  ju  mund  të  futeni vetë në  ato  kimikate  energjike  në sistemin  tuaj  që  aktivizohen  kur  qeshni  ...  kur  këndoni ...kur  kërceni  ... kur  vraponi  ...  ose  përqafoni  dikë.  Kur jeni  duke  u  argëtuar,  kimia  e  trupit  tuaj  ndryshon  dhe ju  merrni  valë  të  reja  biokimike  të  motivimit  dhe energjisë. Dhe  nuk ka asgjë  që ju  bëni e  që  nuk  mund të shndërrohet në  diçka  interesante  dhe  ngritëse. 

Viktor  Frankl  ka shkruar  rrëfime  befasuese  të  jetës  së  tij  në  kampet naziste  dhe  se  si  disa  të  burgosur krijuan  universe  të  reja  për  veten  e  tyre  brenda mendjes  së  tyre.  Mund  të  tingëllojë  absurde,  por njerëzit  me  të  vërtetë që kishin  imagjinatë  mund  të  përdorin krijimtarinë  e  tyre  të  brendshme  kimike  në  vetminë  e një  qelie  burgu. Mos  vazhdoni  të  përpiqeni  që të  dilni  jashtë  vetes  duke kërkuar  diçka  që  është  argëtuese.  Nuk  është  atje, askund.  Është  brenda jush.  Mundësia  për  argëtim është  në  sistemin  tuaj  energjetik  -  në sinergjinë  tuaj  të zemrës  dhe  mendjes.  Aty  do  ta  gjesh.

Salla  e  Futbollit  të  Tarkenton rekomandon  të  shikoni  çdo  detyrë  që  bëni  si  një argëtim. "Nëse  nuk  është  argëtim",  thotë  ai,  "nuk  po  e  bëni  mirë". Njerëzit  që  marrin  shumë  marihuanë  shpesh  zbulojnë se  mund  të  qeshin  me  gjithçka.  Problemi  me  ta  është se  ata  mendojnë  se  ky  lloj  "argëtimi"  është  i natyrshëm duke pirë marihuanë.  Nuk  është  sepse kapaciteti  për argëtim  ishte  tashmë  aty  brenda ata. Marihuana  sapo  i  hapi  ato  artificialisht.  Por  çmimi fizik  dhe  psikologjik  i  paguar  për  një  hapje  të  tillë  duke u droguar  nuk  ia  vlen  të  jetë  i  lartë.  Çmimi  që  paguajnë përdoruesit  e  drogës  është  ky:  Vetëbesimi  i  tyre  vuan sepse  nuk  krijuan  argëtimin  që  kishin  -  menduan  se ilaçet  e  bënin  për  ta.  Kështu  që  ata  vazhdojnë  të tkurren e të krijojnë varësi,  sa  më  shumë  që  përdorin,  në  një  paranojë  më të  madhe  dhe në  vetë-neveri.  Së  shpejti  ata  do  përdorin drogën  vetëm  që  të  ndihen  normal.

William  Burroughs,  një  ish-i  varur  nga  droga  dhe autor  i  Dreka  Naked  ,  zbuloi  diçka  që  ishte  shumë interesante  dhe  shumë  zbavitëse  për  të  pasi  u  shërua përfundimisht  nga  varësitë  e  tij. "Nuk  ka  ndonjë  ndjesi  që  mund  të  merrni nga  droga", tha  ai  " e që  nuk  mund  ta  merrni  pa  të".

Bëjini  një  angazhim  vetes  për  të  gjetur  pikat  natyrore  që ju  duhen  për  të  qëndruar  të  motivuar.  Filloni  duke zbuluar  se  çfarë e nxit  humorin  dhe  energjinë  tuaj  për të  qeshur,  për  të  kënduar,  për  të  kërcyer,  për  të  ecur, për  të  vrapuar,  për  të  përqafuar  dikë  ose  për  të  bërë diçka. Pastaj  mbështetni  eksperimentet  tuaja  duke  i  thënë vetes  se  nuk  jeni  të  interesuar  të  bëni  asgjë  që  nuk është  argëtuese.  Nëse  nuk  mund  ta  shihni  menjëherë argëtimin  në  diçka,  gjeni  një  mënyrë  për  ta  krijuar atë.  Pasi  ta  keni  bërë  një  detyrë  argëtuese,  keni zgjidhur  problemin  e  vetë-motivimit.

#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja

Veçimi

Provoni për  një  kohë  të  nevojshme,  të  gjithë,  duke qëndruar në  heshtje, absolutisht  vetëm. Plotësisht,  relaksohuni plotësisht.  Mos  lejoni që  televizori  ose  muzika tju marrë vëmendjen, fikini të gjitha. Thjesht  bëhu një me  veten  tënde.  Shikoni  se  çfarë  ndodh. Shijoni ndjenjën  tuaj  të  përkatësisë  në  heshtje. Vëzhgoni  njohuritë  që  fillojnë  të  shfaqen. Vëzhgoni marrëdhënien  tuaj  me  veten  duke  filluar  të  bëhen më të mira, më të buta dhe më komode. Ulur në heshtje  lejoni  jetën  tuaj  të  vërtetë të bëhet si një ëndërr, dhe  të  ju  lë  të  kuptohet që është si një  nxitje e motivimit.  

Në  këtë  jetë  të civilizuar  të  pasur  me  informacion,  interaktiv,  sot,  ju ose  po  jetoni  ëndrrën  tuaj  ose  po  jetoni  të  dikujt tjetër.  Dhe  nëse  nuk  je  ti,  jepini  ëndrrës  tuaj  kohën  dhe  hapësirën  që  i  nevojitet për  ta formuluar  vetë, sepse  ju  do  të  kaloni  pjesën  më  të mirë  të  jetës  tuaj  thjesht  duke  ndihmuar  të  tjerët  të bëjnë  ëndrrat  e  tyre  të  vërteta. 

"Të  gjitha  problemet  e  njeriut,"  tha  Blaise  Pascal, "rrjedhin  nga  paaftësia  e  tij  për  t'u  ulur  vetëm,  në heshtje,  në  një  dhomë  për një  kohë  të  gjatë". Vini  re  se  ai  nuk  tha  disa  nga  telashet  e  njeriut,  por  të gjitha .  Ndonjëherë,  në  seminaret  e  mia  mbi motivimin,  një  person  do  të  më  pyesë: "Pse  ndodh  që unë  të  marr  idetë  e  mia  më  të  mira  kur  jam  në dush?"  Unë  zakonisht  e  pyes  personin,  "Kur  tjetër  gjatë  ditës suaj  jeni  vetëm  me  veten  tuaj,  pa  ndonjë shpërqendrim?" Nëse  personi  është  i  sinqertë,  përgjigja  nuk  është  kurrë pa një ide. Ide  të  shkëlqyera  na  vijnë  në  dush  sepse është  e  vetmja kohë gjatë ditës apo natës  kur  jemi  krejtësisht  vetëm.  Asnjë televizion,  pa  filma,  pa  trafik,  pa  radio,  pa  familje,  pa kafshë  shtëpiake  -  asgjë  për  ta shkëputur mendjen  tonë  nga  biseda  me  vetveten. 

"Të  mendosh",  tha  Platoni,  "është  shpirti  që  flet  me  vete". Njerëzit  shqetësohen  se  do  të  vdesin  nga  mërzia  ose nga  frika  nëse  janë  vetëm  për  një kohë të gjatë. Njerëzit e tjerë janë bërë aq të  varur  nga  shpërqendrimi  saqë  do  të  mendonin  të uleshin  vetëm  me veten  si  të  ishin  në  një  rezervuar ndjesie. E  vërteta  është  se  motivi  i  vetëm  i  vërtetë  që përjetojmë  ndonjëherë  është  vetë-motivimi  që  vjen nga  brenda.  Dhe  të  qenit  vetëm  me  veten  tonë gjithmonë  do  të  na  japë  ide  motivuese  nëse  qëndrojmë me procesin  mjaft kohë. Mënyra  më e mirë për ta kuptuar  vërtet  botën  është ta  heqësh  veten  prej  saj një farë kohe.  

Entropia  psikike-  ndryshimi  i  humorit,  të  shkrirjes  midis  mërzisë  dhe ankthit  -  ndodh  kur  lejoni  që  të  hutoheni  nga kontributet  masive.  Duke  qenë  vazhdimisht  i  zënë,  të ngjitur  me  celularin  tuaj,  hyni  brenda bashkë me ngjarjet e botës, gjatë  gjithë  ditës, pa  kohë  për  të  reflektuar, kështu  ju  do t'i  garantoni  vetes  një  ndjenjë  përfundimtare dërrmuese  konfuzioni. 

Kurimi  është  i  thjeshtë  dhe  pa  dhimbje.  Procesi  është  i pakomplikuar.  "Ju  nuk  keni  nevojë  të  dilni  nga  dhoma juaj",  ka thënë   Franz  Kafka. "Rrini  ulur  në  tryezën  tuaj  dhe dëgjoni veten.  As  mos  dëgjoni tjetër gjë.  Thjesht  prisni nga vetja.  Mos  prisni nga jashtë vetes. Bëhuni  mjaft  i  qetë  dhe  i  vetmuar për pak kohë.  Bota  do  t'ju  ofrojë lirisht  vetveten  të  demaskuar.  Nuk  ka  zgjidhje,  do të  rrokulliset  në  ekstaz  në  këmbët  tuaja  ". 

Me  fjalë  të tjera, mos  bëj  vetëm  diçka... rri  atje me veten tënde që është më çmuar se gjithçka.

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Ti je ajo që bën

E  ardhmja  juaj  nuk  përcaktohet  nga  personaliteti juaj. Në  fakt,  personaliteti  juaj  nuk  përcaktohet  as nga  formimi  juaj.  Nuk  ka  asnjë  kod  gjenetik në  ju  që  përcakton  se  kush  do  të  jeni.  Ju  jeni mendimtari  që  përcakton  se  kush  do  të  jeni.  Si vepron, ashtu  bëhesh.
Unë  nuk  jam  duke  folur  për  pamjen  e  jashtme, por për proceset  e  mendimit. Duke  bërë  atë  pjesë të karakterit, mësova  aq  shumë për mendimin logjik  racional  saqë më riformoi  jetën.
Ju  do  të  mblidhni  energji  dhe  frymëzim  duke  qenë personazhi  që  dëshironi  të  luani. Kam shkuar në  një shkollë aktrimi  disa  vite më  parë, sepse  mendova  se  do  të  më  ndihmonte  të  merresha me frikën  time  skenike.  Por  mësova  diçka  shumë  më të  vlefshme  sesa  si  të  relaksohem  para  një  turme. Mësova  se  emocionet  e  mia  ishin  mjete  për  mua,  dhe jo  forca  djallëzore që duhet ti mposhtja. Mësova  se  emocionet  e  mia  ishin të  miat, për  të  punuar  dhe  ndryshuar  sipas  dëshirës. Megjithëse  kisha  lexuar  shumë  herë  se  mendimet tona  të  qëllimshme  kontrollojnë  emocionet  tona  dhe se  ndjenjat  që  kemi  të  gjitha  shkaktohen  nga  ato  që ne  mendojmë,  unë  kurrë  nuk  i  besova  këtij  koncepti si  real,  sepse  nuk  ndihej  gjithnjë  i  vërtetë.
Për  mua,  më dukej  sikur  emocioni  ishte  një  gjë  e plotfuqishme  që  mund  të  mposhtte  mendimin  tim dhe  të më shkatërronte në  një  ditë  të  mirë  (ose  një marrëdhënie  të  mirë). U desh një  mësuese  e  shkëlqyer  e  aktrimit, dhe  përpjekjet  e  mia  të  gjata  për  të  kryer skena  të  vështira  për  të  më  treguar  që  emocionet  e mia  me të vërtetë  mund  të  ishin  nën  kontrollin  e  plotë të  mendjes  sime.  Zbulova  se  mund  të  motivoja  veten duke  menduar  dhe  duke  vepruar  si  një  person  i motivuar,  ashtu  si  mund  të  depresionoja  veten  duke menduar  dhe  duke  vepruar  si  një  person  në depresion.  Me  praktikën,  vija  e  hollë  midis  aktrimit dhe jetës reale ishte  zhdukur. Ne  i  duam aktorët  e  shkëlqyeshëm  sepse  duket  sikur  ata  janë personazhet  tona.  Aktorë  të  varfër  janë  ata  që  nuk  mund  të  "jenë" pjesa  e  tyre  dhe  prandaj  nuk  na  bindin  për  realitetin  e karakterit  të  tyre.  Ne  shqetësohemi  me  ata  njerëz.  Ne e  quajmë  aktrim  të  keq. Megjithatë,  ne  nuk  e  kuptojmë  se  ne  vetë  humbasim të  njëjtat  mundësi  në  jetë  kur  nuk  mund  të  "jemi" personi  që  duam  të  jemi.  Nuk  duhen  rrethana autentike  të  jesh  ai  që  dëshiron  të  jesh.  Duhen vetëm prova.

#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja

Shoqëria motivuese

Largohuni  me  mirësjellje  nga  miqtë  që  nuk mbështesin  ndryshimet  në  jetën  tuaj. Do të  ketë  miq  që  nuk do  e bëjnë.  Ata  do  të  jenë  xhelozë dhe  të  frikësuar  sa  herë  që  bëni  një  ndryshim.  Ata  do ta  shohin  motivimin  tuaj  të  ri  si  një  dënim  të mungesës  së  tyre.  Në  mënyra  delikate,  ata  do  t'ju rikthejnë  atë  që  keni  qenë  më  parë.  Kini  kujdes  nga miqtë  dhe  familjarët  që  e  bëjnë  këtë.  Ata  nuk  dinë  se çfarë  bëjnë. Njerëzit  me  të  cilët  kaloni  kohë  do  të  ndryshojnë  jetën tuaj  në  një  mënyrë  apo  në  një  tjetër.  Nëse  shoqërohesh me cinikë,  ata  do  të  të  tërheqin  nga pas tyre.  Nëse shoqëroheni  me  njerëz  që  ju  mbështesin  për  të  qenë  të lumtur  dhe  të  suksesshëm,  do  të  keni  fillimin  e  të  qenit të  lumtur  dhe  të  suksesshëm.  Gjatë  gjithë  ditës  kemi shumë  zgjedhje  në  lidhje  me  atë  me  të  cilin  do  të  jemi dhe  do  të  flasim.  Mos  u  tërheq  vetëm  me një filxhan  kafeje dhe  mos merr  pjesë  në  thashethemet  negative  sepse  është loja  e  vetme  në një vend ku të bie motivimi.  Do  të  harxhojë  energjinë  tuaj dhe  do  të  mbysë  optimizmin  tuaj.  Ne  të  gjithë  e  dimë  se kush  na  ngre  lart,  dhe  të  gjithë  e  dimë  se  kush  na rrëzon.  Është  në  rregull  të  fillojmë  të  jemi  më  të kujdesshëm  se  kujt  i  japim  kohën. Në  librin  e  tij  frymëzues  "Shërimi  Spontan",  Andrew Weil  rekomandon:  "Bëni  një  listë  të  miqve  dhe  të njohurve  në  shoqërinë  e  të  cilëve  ndiheni  më  i  gjallë, më i lumtur,  më  optimist.  Zgjidhni  një  me  të  cilin  do  të kaloni  ca  kohë  këtë  javë".
Kur  jeni  në  një  bisedë  me  një  cinik,  mundësitë  duket se  kanë  një  mënyrë  për  tu  zhdukur.  Një  ndjenjë  e  butë depresive  e  fatalizmit  duket  se  merr  përsipër  bisedën. Asnjë  ide  e  re  dhe  asnjë  humor  inovativ.  "Cinikët", vërejti  Presidenti  Calvin  Coolidge,  "nuk  krijojnë". Nga  ana  tjetër,  entuziazmi  për  jetën  është  ngjitës.  Dhe të  qenit  në  një  bisedë  me  një  optimist  gjithmonë  na hap  për  të  parë  gjithnjë  e  më  shumë  nga  mundësitë  e jetës. Kierkegaard  njëherë  tha:  "Nëse  do  të  dëshiroja  ndonjë gjë,  nuk do  të  dëshiroja  pasuri  dhe  pushtet,  por  për ndjenjën  pasionante  të  potencialit,  për  syrin  që të jetë gjithnjë  i  ri  dhe  i  flaktë,  e  të shohë gjithçka  të  mundshme.
Kënaqësia zhgënjen,  mundësia  kurrë  "

#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja

Puno ngadalë

Henry  Ford  u  thoshte  kolegëve  të  tij  se  nuk  kishte ndonjë  punë  që  nuk  mund  të  merrej  nëse  ata  ishin  të gatshëm  ta  ndanin  atë  në  copa  të  vogla. Dhe  kur  e keni  prishur  një  punë,  mos  harroni  ti  lejoni vetes  disa  lëvizje  të  ngadalta  në  fillimin  e  pjesës  së parë. Thjesht  merre  ngadalë  dhe  lehtë.  Sepse  nuk është  e  rëndësishme  sa  shpejt  po  e  bëni. Ajo  që  është  e rëndësishme  është  që  ju  po  e  bëni  atë. Shumica  e  punëve  tona  më  të  vështira  duket  se  nuk mbarojnë  kurrë. Thjesht  mendimi  për  të  bërë  tërë punën, në  një  nivel  të  lartë  energjie,  shpesh  është tepër i vështirë dhe i  mprehtë  për  të  lejuar  motivimin  të  ndodhë. Por  një  mënyrë  e  mirë  për  ta  lehtësuar  veten  në  atë motivim  është  të  veprosh  sikur  të  ishe  personi  më dembel  në  planet.

Duke  pranuar  që  ju  do  ta  bëni  detyrën  tuaj  në një  mënyrë  të  ngadaltë, nuk do ketë ankth  ose  frikë  për  fillimin  e  tij. Në  fakt,  ju mund edhe të argëtoheni  duke  hyrë  në  të  sikur  të ishit  në  një  artkomedi  me  lëvizje  të  ngadaltë,  që derdheni  në  punë  si  një  person  i  bërë  nga  uji. Por  paradoksi  është  që  sa  më  ngadalë  të  filloni diçka,  aq  më  shpejt  do  të  keni  mbaruar. Kur  së  pari  mendoni  të  bëni  diçka  të  vështirë  ose mbizotëruese,  ju  jeni  më  të  vetëdijshëm  se  si  nuk  doni ta  bëni  fare.  Me  fjalë  të  tjera,  pamja  mendore  që  keni për  aktivitetin,  për  ta  bërë  atë  shpejt  dhe  me  tërbim, nuk  është  një  pamje e qartë dhe e  lumtur.  Kështu  që  ju  mendoni për  mënyra të tjera  për  të  shmangur  bërjen  e  punës  në  tërësi. Mendimi  për  të  filluar  ngadalë  është  një  mendim  i  mirë.  Dhe duke  e  bërë  atë  ngadalë ju  lejon  që  në  të  vërtetë  të  filloni  ta  bëni  atë siç duhet.  Prandaj mbaron më me siguri.  Një  gjë  tjetër  që  ndodh  kur  ju  derdhni  një projekt me ngadalë  është  se  shpejtësia  shpesh  do  t'ju  kapë pa  e detyruar  atë ta përfundoni. Ashtu  si  ritmi  natyror  brenda  jush do  t'ju  bëjë  të sinkronizuar  me  atë  që  po  bëni.  Ju  do  të habiteni  se  sa  shpejt  mendja  juaj  e  ndërgjegjshme pushon  së  detyruari  veprimin  dhe  mendja  juaj nënndërgjegjeshëm  ju  furnizon  me  energji  të  lehtë. Merrni  kohën  tuaj.  Filloni  ngadalë.  Së  shpejti  detyrat tuaja  do  të  jenë  mbajtja  e  ritmit  të  ngadaltë,  por këmbëngulës  të  asaj  kënge  hipnotike  në  albumin  tuaj të jetës. 

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Më quajtën

Më quajtën komunist pse vlerësova sistemin arsimor në komunizëm.

Më quajtën ateist pse vlerësova disa kritere shkencore të tyre.

Më quajtën Turk pse vlerësova zhvillimin ekonomik/teknologjik të Turqisë.

Më quajtën Grek pse vlerësova filozofitë e tyre.

Më quajtën Arab pse zgjodha të besoj në Zot.

Më quajtën Latin pse preferoj poetët Latinë.

Më quajtën Amerikan pse vlerësoj fuqinë ushtarake. 

Më quajnë me lloj lloj epitetesh pa më njohur aspak. 

Gjykimet e tyre janë shumë të cekëta dhe paragjykuese. 

Injoranca e tyre mbizotëron ndaj arsyes.

Se kush jam, këtë e di vetëm unë dhe unë jam ajo që veproj.

Ti ke një emër por nuk je i denjë për të.

Ti ke lindur njeri por jeton si kafshë.

Ti ke lindur mashkull por nuk jeton si burrë.

Ti ke lindur femër por nuk jeton si zonjë. 

Ti ke një emër por nuk je i denjë për të.

Sepse ti je karakteri yt, jo emri që ke.

Standardet e tua të larta

Mbajeni veten përgjegjës për një standard më të lartë se kushdo tjetër që pret diçka nga ju. Asnjëherë mos e justifikoni veten.  Kurrë mos ndieni keqardhje vetveten. Bëhu një mjeshtër i fortë për veten tënde - dhe bëhu i butë për të gjithë të tjerët.

Standardet e vetme që duhet tju shqetësojnë juve janë standardet tuaja. Nëse ti vepron në përputhje me standardet e shumicës së njerëzve, do të jesh mbipeshë, i papërshtatshëm, i sëmurë, dembel, urren punën tuaj, nuk keni kohë të mjaftueshme për të familjen tuaj, dhe do ndiheni në borxh.

Ndonjëherë marr përshtypje për qëllimet e mia. "Je tashmë i hollë. Pse akoma shikoni dietën tuaj? " " Pse kurseni kaq shumë para?  Ju duhet ta përjetoni atë! "  "A nuk mund të jetoni si një person normal, në vend që të zgjoheni në 5 të mëngjesit dhe të shkoni fleni që në 8 të mëngjesit? "

Sipas standardeve të personit që më kritikon, unë duhet të isha ndalur duke përmirësuar veten shumë kohë më parë. Sipas standardeve të mia, rritja duket se nuk mbaron kurrë. Unë gjithmonë e konsideroj veten përgjegjës për një standard më të lartë, dhe kjo më lejon të mbaj zakone miqësore me suksesin në jetën time dhe të arrij edhe më shumë sukses.

Nëse e lejoni veten të keni standarde të ulëta, si mendohet dhe pretendohet të keni ndonjëherë arritje ekselenti?  

Të shfaqësh vetëkontroll është një nga më të fuqishmit demonstrime të standardeve të larta;  duke lënë emocione dhe nxitje të shpejta kontrolloni në jetën tuaj - siç bëjnë shumica e njerëzve - është një rrugë e sigurt drejt mediokritetit.

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Mendimet e kapërcyeshme

Nëse  keni  qenë  ndonjëherë  stërvitës  ose duke  punuar  me fëmijë  që  luajnë  basketboll,  ju  e  dini  që  shumica  e tyre  kanë  tendencë  të  driblojnë  vetëm  me  njërën dorë  -  me krahun  e  tyre  dominues. Kur  vëreni  një  fëmijë  duke  bërë  këtë,  mund  ta thërrisni  mënjanë  dhe  t'i  thoni:  "Billy,  po  dribloni vetëm me një  dorë  çdo  herë,  dhe  mbrojtësi  mund  të  të  bllokojë lehtë  kur  ti e  bën  atë.  Opsionet e tjera  do jenë ndërprerë.  Ju gjithashtu  duhet  të  dribloni  me  dorën  tuaj  tjetër,  në mënyrë  që  ai  të  mos  dijë  kurrë  në  cilën  rrugë  do  të shkoni  ". Në  këtë  pikë  Billy  mund  të  thotë:  "Nuk  mundem". 

Dhe buzëqesh  dhe  thua:  "Çfarë  do  të  thuash  që nuk mundesh?" Dhe  Billy  pastaj  ju  tregon  se  kur  ai  driblon  me  dorën dhe  krahun  e  tij  subdominant  (më  të  dobët),  topi  është në  të  gjithë  vendin.  Pra,  për  mendjen  e  tij,  ai  nuk mundet.

"Billy",  thua  ti.  "Nuk  është  se  nuk  mundesh  ,  por  thjesht nuk  ke  bërë aq sa duhet".  Pastaj  i  shpjegoni  Billy-t  se  dora  tjetër  e tij  mund  të  driblojë  po  aq  mirë  nëse  ai  është  i  gatshëm të  praktikojë më shumë.  

Është  thjesht  një  çështje  e  regjistrimit të  kërcimeve  të  mjaftueshme.  Është  formimi  i thjeshtë  i  një  zakoni.  Pas  praktikimit  të  mjaftueshëm të  driblimeve  me  dorën  tjetër,  Billy  do  të  mësojë  se keni  pasur  të  drejtë. I  njëjti  parim  është  i  vërtetë  për riprogramimin  e shprehive  tona mbizotëruese  të  të  menduarit.  Nëse zakoni  ynë  dominues  i  mendimit  është  pesimist, gjithçka  që  duhet  të  bëjmë  është  të  driblohemi  me dorën  tjetër:  Mendoni  mendime  optimiste  gjithnjë  e më shpesh  derisa  të  ndihet  e  natyrshme. Nëse  dikush  do  të  më  kishte  pyetur  (para  se  të  filloja udhëtimin  tim  për  vetë-motivim  që  filloi  me Napoleon  Hill)  pse  nuk  do  të  përpiqesha  të  isha  më  i orientuar  drejt  qëllimit  dhe më  optimist,  do  të  kisha thënë:  "Nuk  mundem.  Thjesht  nuk  jam  unë.  Unë  nuk do  ta  dija  se  si.  "  Por  do  të  kishte  qenë  më  e  saktë  për mua të thosha:  "Nuk  e  kam  bërë". Të  mendosh  është  njësoj  si  të  kërcesh topin e basketbollit. Nga  njëra  anë,  unë  mund  të  mendoj  në  mënyrë pesimiste  dhe  ta  ndërtoj  atë  anë  timen  (është  thjesht çështje  e  kërcimit  të  përsëritur  të  atyre mendimeve).  Nga  ana  tjetër,  unë  mund  të  mendoj në  mënyrë  optimiste  -  një  mendim  në  të njëjtën  kohë  -  dhe  ta  ndërtoj  këtë  zakon. 

Vetë-motivimi  është  e  gjitha  çështje  se  sa  në  kontroll dëshironi  të  jeni. 

Kam  lexuar  diku  që  ne  njerëzit  kemi  deri  në  45,000 mendime  në  ditë.  Unë  nuk  mund  të  garantoj  për saktësinë  e  kësaj  ideje, veçanërisht  sepse  njoh  disa njerëz  që  duket  se  nuk  kanë  më  shumë  se  nëntë  ose 10 mendime.  Sidoqoftë,  nëse  është  e  vërtetë  që  kemi  45,000 mendime,  atëherë  ju  mund  të  shihni  se  sa  të durueshëm  duhet  të  jemi  rreth  kthimit  të  një mendimi  pesimist që është bërë zakon. Modeli  i  përgjithshëm  nuk  do  të  ndryshojë  vetëm pas disa  kërcimeve  pozitive  të  trurit.  Nëse  jeni  pesimist, bio-kompjuteri  juaj  është  programuar  vërtet  shumë  në atë  drejtim.  Por  nuk  kalon  shumë  kohë  para  se  të shfaqet  një  model  i  ri.  Si  ish  pesimist  vetë,  mund  t'ju them  se  ndodh  vërtet,  por  ngadalë  por  me  siguri.  Ju do ndryshoni.  Një  mendim  në  çdo kohë. Nëse  mund ta kërceni  në  një  mënyrë,  mund  ta  kërceni dhe në anën  tjetër.

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja

Llojet e xhelozisë

Xhelozia me arsye është cilësi e dashurisë.

Xhelozia pa arsye është ves i egos.

Xhelozia imagjinare është rezultat i fiksimit mendor.

Xhelozia fallco është veprim i shtirur që mbulohet me rrobën e dashurisë.

Jeta është

Jeta është shumë e bukur je dashuruar.

Jeta është bosh kur ske dashuruar.

Jeta është e hidhur kur humb dashuria.

Jeta është e vështirë kur të torturon dashuria. 

Jeta është argëtim kur jeton me shpirt. 

Jeta është e lehtë kur mëson tolerancën.

Jeta është e thjeshtë kur jeton mes dijes.

Jeta është qetë kur jeton me drejtësi.

Jeta është pasuri kur ndjehesh falenderues.

Jeta është fitore kur mëson durimin.

Jeta është strikte kur bën llogari për çdo gjë. 

Jeta është adhurim kur Zotin ke në zemër. 

#ndalohetkopjimi 

#lejohetshpërndarja