Ah sa shumë e doja këtë shi vjeshte
Më largon nga kjo monotoni
Diku larg në kujtime më dërgon
Humbas në adoleshencë, në marrëzi!
Ah sa më qetëson shpirtin ky shi vjeshte
Më sjellë pranë fytyra të largëta në sy
Takohem me mall me çdo pikë
Luaj me to një nga një si një fëmi !
Ah sa shumë e doja këtë shi vjeshte
Më kujton çdo gjurmë kalimtare
Më kujton njerëzit si një peme jete
Më kujton se të gjithë jemu një gjethe peme.
