Problemi është se ti mendon që ke kohë.Koha është ajo që të mashtron më së shumti.
Ti mendon se po i mashtron të tjerët,por nuk po e kupton që po mashtron veç veten tënde sepse mendon se ke kohë.Ideja se ke kohë të jep një lumturi të veshur me egoizëm.Duhet të kesh kujdes nga ky mashtrim sepse koha ta merr shumë shpejt atë lumturi,aq shpejt sa hap e mbyll sytë.Dhe në fund do habitesh nga e papritura,do shtangesh aq e tronditur sa do thuash : - çfarë ndodhi,pse, çfarë bëra...etj...!!
Në atë çast do rikthehen të gjitha para syve,dhe do shohësh që ke humbur gjithçka me të cilën lumturoheshe me egoizëm,me atë egoizmin tënd që të shtyn të luash me ndjenjat e tjetrit,me krenarinë e tjetrit,me jetën e tjetrit.
Kur të biesh përdhe e tronditur,do e kuptosh që të ka zënë mallkimi i çdo gjëje që ke bërë,mallkimi i zemrave që ke vrarë,mallkimi i zemrave që ke mashtruar!
Problemi është se ti mendon se ke kohë,prandaj nuk mund ta kuptosh vetmashtrimin!!