Rrugëve të ndryshme të jetës
Me lloj lloj njerëzish kam ecur
Si vetja asnjë nuk kam gjetur
Si vetja asnjë i besës.
Vetja ime nuk qenka më i mirë
Por tjetri në baltë ka për të lënë
Vetja kurrë nuk të lë në baltë
Kur të gjithë në baltë përfundojnë.
Mendo për çastin kur të gjithë të lënë
Në errësirën e varrit në vetmi plot frikë
Një lutje e jotja në këtë botë të ndyrë
Është drita e vetme për ty që ke ikë.
