"Të dua" nuk është thjesht një fjalë e zakonshme por një jetë e tërë e përmbledhur mes dy njerëzve apo më shumë, në llojin e raportit që kanë.
Kjo është një fjalë kushtuar të gjithëve, por mundësisht të gjithë atyre që, të rinj në zemër, nuk janë akoma të korruptuar, falsifikuar ose kontaminuar, nga zhurma e tronditur e mërzisë.
Është një vepër për tu parë, prekur dhe dëgjuar me zemër. Është një ftesë për të ndjerë dhe për të shijuar atë që na ndodh çdo herë nga ajo fjalë magjike e quajtur dashuri që ndez flakën e saj të pashtershme në ne dhe në shpirtrat tanë.
Është një ide, e konceptuar në një mënyrë shikimi që zbulohet papritur, duke parë botën me sy të ndryshëm.
Pushimi apo pushtimi që i përket dikujt që i përket të tjerëve, të gjithëve ose dikujt.
Unë nuk mendoj se është e nevojshme të shpjegohet se ajo që përmban kjo fjalë nuk është asgjë më shumë dhe asgjë më pak se ideja romantike që na flet për nevojën për të ndjerë se "njëri banon në kokën e tjetrit, se dikush ka dikë që e mendon".
Sepse ne e dimë se "Pavarësisht se sa e fortë është lidhja në një çift, vetmia është gjithmonë në lëvizje". Nëse do të guxonim vetëm të ëndërronim, bota e mahnitshme do të bëhej një tjetër realitet. Për më tepër, gjithmonë ka qenë dhe do të jetë.
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
