A dëshiron të jesh krenar që je shqiptar? Bëje Nënën Shqipëri të jetë krenare me ty!

Shqipërisë nuk i uroj 28-29 nëntorin,nuk e bëj jo... Është e kotë sepse Shqipëria nuk ka nevojë për këtë urim.
Shqipëria ka nevojë për urime të sinqerta, të përkushtuara,të shoqëruara me vepra të mëdha dhe të vogla,nga të gjithë, të mëdhenj e të vegjël,burra e gra,qytetare të thjeshtë dhe ata me peshë,nga politika dhe nga populli.

Prandaj,unë uroj të kemi një vend ku të gjithë ne që jetojmë në këtë vend por edhe ata jashtë vendit,një vend ku të ndihemi vërtetë krenarë me jetën që bëjmë,me gjurmët që do lëmë pas dhe me historinë që do rishkruhet me këto gjurmë.
Unë uroj që të kemi një shtet i cili është vërtetë i pavarur nga ndikimi i pushtuesve të huaj,qoftë me armë,qoftë me politikë,qoftë me ekonomi.
Unë uroj që të kemi udhëheqës të cilët janë një trup i vetëm me popullin, të cilët nuk kanë frikë se mos bien nga karrika,të cilët vendosen në pushtet nga vetë shqiptarët me meritë,të cilët me udhëheqjen e tyre kanë për qëllim të krijojnë një vend ku asnjë nuk dëshiron të largohet jashtë,ku çdo i huaj do dëshironte të jetonte në vendin tonë.
Unë uroj që të kemi një popull të edukuar me morale të larta, popull i cili nuk mendon të krenohet me histori të lashta,por të krenohet duke shkruar historinë e sotme për t'u përmendur nga ata që do të vinë më vonë.
Unë uroj që të kemi një ushtri të fuqishme për të mbrojtur vlerat e kombit shqiptar,një ushtri e cila është krenaria e çdo nëne që i dërgon bijtë e saj në mbrojtje të vendit.
Unë uroj që të kemi ndërgjegje kombëtare dhe kolektive për jetën e secilit individ i cili ka nevojë për vëmendje.
Unë uroj që të kemi familje të drejtuar nga parimet themelore të etikës njerëzore.
Unë uroj që të kemi një të ardhme të formuar nga arsimi i merituar,nga mjekësi të avancuar,nga ekonomi të bazuar në paranë e pastër,nga burime natyrore të pastra.
Unë uroj të kemi individë të cilët bashkohen duke qenë të ndryshëm në bindje fetare dhe politike për të ruajtur harmoninë e jetës.
Mbi të gjitha,unë uroj që të kemi një shtet i cili është krenar me çdo shqiptar ,e jo thjesht të krenohemi që jemi shqiptarë!

A dëshiron të jesh krenar që je shqiptar?
Bëje Nënën Shqipëri të jetë krenare me ty!

Nuk është më i mirë ai...por ky...!

Arkitekti më i mirë nuk është ai që projekton një shtëpi të bukur por ai që ndërton një familje të shëndoshë!
Inxhinieri më i suksesshëm nuk është ai që ndërton një rrugë të sigurt por ai që ndërton një lidhje të fortë!
Mjeku më i mirë nuk është ai që shëron trupat e njerëzve por ai që i fut gëzim zemrave të tyre!
Ushtari më i fortë nuk është ai që mund armikun,por ai që nuk e mposhtin dobësitë e tij!
Tregtari më i suksesshëm nuk është ai që ka fituar pasuri të shumta,por ai që ka pakësuar varfërinë mes njerëzve ku jeton!
Udhëheqësi më i madh nuk është ai që ndërton një shtet,por ai që e do populli i tij!

Vizioni 4 vende

Nëse mendoni se jeni në gjendje të rënduar shpirtërore nga brengat e kësaj bote,shkoni të vizitoni 4 vende të ndryshme të cilat kanë për të ndryshuar gjendjen tuaj :
1)Shkoni në çerdhe apo kopësht për të parë botën e fëmijëve të cilët kanë nevojë për mbrojtjen e të rriturve!
2)Shkoni vizitoni të sëmurët në spital për të kuptuar sesa nevojë kanë për shëndetin tuaj dhe për ndihmën tuaj!
3)Shkoni vizitoni të burgosurit për të kuptuar vlerën e lirisë dhe kohës që keni si një dhuratë të çmuar,një dhuratë për të cilën ata të burgosur do jepnin gjithçka për të qenë në vendin tuaj!
4) Shkoni vizitoni varrezat për të kuptuar sesa e rëndësishme është çdo sekondë që ju merrni frymë,sesa vlen familja,miqtë dhe gjithçka që ka për t'ju lënë kur vdekja t'ju vijë!

Aty ku...

Aty ku lind një dyshim,përpiqu të sjellësh qartësimin,jo shqetësimin!
Aty ku del një problem,përpiqu të gjesh një zgjidhje,jo të fajësosh!
Aty ku fillon një konflikt,përpiqu të gjesh arsye për paqe,jo të kërkosh shkaqe për grupacione.

Pleqtë e vjetër

Pleqtë e vjetër thonin dikur : " kur tradhëton femra mashkullin,mashkulli nuk arrin t'a kuptojë gruan.Kur tradhëton burri gruan,gruaja arrin t'a kuptojë burrin kur janë në shtrat!

Femra duhet të jetë trime si babai por jo të ngjajë si burri. Njëjtë vlen dhe për meshkuj ; Duhet të jenë të butë si nëna por jo të ngjajë si gruaja!

Femra duhet të jetë trime si babai por jo të ngjajë si burri.
Njëjtë vlen dhe për meshkuj ;
Duhet të jenë të butë si nëna por jo të ngjajë si gruaja!

Dy persona kanë përfundim të keq

Dy persona vuajnë njësoj : i pasuri kurnac dhe i varfëri mendjemadh!
Dy persona jetojnë të poshtëruar : plaku imoral dhe i riu aventurier!
Dy persona dalin të humbur në fund : thashethemexhiu ( përgojuesi,sharësi)  me punë të mëdha dhe i dituri që nuk bën asgjë!
Dy persona  do bëhen pishmanë në fund :
I sinqerti në rrugë të gabuar dhe i dituri kriminel!

Ajo çka dua

Në vetmi,ajo çka dua është të lexoj për të mprehur mendjen...më pas, të shkruaj për t'i dhënë jetë shpirtit.
Në shoqëri,kërkoj lexues më të mirë se vetja,për të bërë e dëgjuar kritikë të drejtë me qëllim për të përmirësuar jetën.
Dhe në fund të jetës të shkruaj librin tim për të lënë gjurmë për të tjerët të cilët dëshirojnë të jetojnë në të vërtetë!

4 cilësitë e fermave të këqija

Femra që ka këto 4 cilësi është fatkeqësi :

Nuk kënaqet kurrë,
Ankohet shpesh,
Kërkon çdo gjë që i pëlqen,
Shfaq dobësitë e tua duke të krahasuar me të tjerë.

Urtësi lindore

Shmangni debatet

Ishin dy veta dhe po debatonin me orë të tëra me njëri tjetrin rreth një teme.
Kaloj aty pranë tyre dhe i përshëndes dhe pasi bëj të iki,njëri prej tyre më ndalon dhe më thotë që të diskutojë temën me mua pasi me atë nuk mundet.
E pyes : -  çfarë teme?
Ai fillon dhe shpjegon :
Mendimi im është ky sepse kjo gjë është kështu e ashtu...
Unë duke tundur kokën dhe duke thënë vetëm një "Po..."

Vazhdo i them...
Dhe ai - Situata kshu e ashtu,problemi kshu e ashtu, çështja ishte dhe është kështu,tani duhet të jetë kështu e jo ashtu...

I them : poooo,e drejtë,poooo...ashtuuuu është... poooo,sigurisht që poooo, natyrisht që poooo...wow vërtetë? Bravo,e goditur! Poooo,interesante...poooo...etj.
E kështu iku gjysëm ore duke tundur kokën!

Më vjen tjetri e më thotë : gjatë gjithë kohës ti nuk the asgjë,vetëm se po miratoje gjithçka që ai thoshte. Pse?!
I them : - asgjë nuk kam miratuar,thjesht po largoja debatin tuaj mbi ju dhe nëse do thoshja diçka,gjithë debati juaj do kalonte mbi mua,prandaj nuk doja të rrija duke e dëgjuar edhe 2 orë të tjera!

Morali : Jo çdo herë që duket sikur miratoj diçka,tregon që jam dakord me atë që thoni.Shpesh jam duke shmangur një debat me pasoja negative.
Jo çdo herë që tjetrit i jap të drejtë tregon se ti e ke gabim.
Jo çdo herë që ti dukesh sikur miraton,je duke u sevilosur apo duke ofenduar,por je duke shmangur një të keqe më të madhe se debati.

Veprim i arsyeshëm

Per qenien e arsyeshme ai veprim qé perputhet me natyren përputhet edhe me arsyen.
Ose je i drejte si natyra ose do te te ndreqin që të jesh i natyrshëm!

Çdo gjë zhduket

Çdo gjë materiale sa hap e mbyll sytě zhduket në lëndën e gjithësise, çdo çeshtje sa hap e mbyll sytë permblidhet ne giykimin e gjithesishëm dhe sa hap e mbyll syté kujtimi i çdo gjëje fundoset i zhytur ne përjetési.

Ndërthurja

Të gjitha gjërat ndërthuren midis tyre dhe lidhja që kanë është e shenjtë. Mund të themi që nuk ka asgjë që të mos lidhet me të tjerat, sepse të gjitha janë të bashkërenditura dhe bashkëpunojnë për rregullin e të njëjtës botë. E pashoqe, në të vërtetë, është bota e përbërë nga të gjitha gjërat, i pashok është Zoti që ka krijuar gjithçka,e pashoqe lënda, i pashoq ligji, e zakontë arsyeja e të gjitha qënieve të zgjuara, e pashoqe e vërteta, pasi e pashoqe është edhe përsosmëria e qenieve që kanë të njëjtën prejardhje dhe janë pjesë e të të njëjtit gjykim. '

Kërko ndihmë

Mos ki turp te kerkosh ndihme: në te vertetë, detyra qe te pret eshtë të besh ate qe te takon si një ushtar qè lufton mbi bedena. Po pastaj? Po sikur ti te fillosh te çalosh e te mos jesh ne giendje t'i ngjitesh vetëm një skarpate ndërkohe qe mund t'ia arrish me ndihmen e një tjetri?
Mos u turbullo nga e ardhmja: do ta arrish, nese duhet ta arrish ate, me të njëjtën arsye që perdor tani per të tashmen.

...sa njerez te famshëm janë tashmë ne duart e harreses; e sa te tjerë, qe i kishin berë të famshm ata, kanë vdekur prej kohesh...

...sa njerez te famshëm janë tashmë ne duart e harreses; e sa te tjerë, qe i kishin berë të famshm ata, kanë vdekur prej kohesh...

Të ndjekësh me vëmendje

Duhet të ndjekesh me vémendje, fjale per fjalë atë qe thonë të tjerët dhe, shtysé pas shtyse, atë qe ndodh. Në kete rastin e fundit, duhet të shikosh menjeherë se çfarë qëllimi ka shtysa, në të parin, të vëresh mire se ç'kuptim kanë fjalët. Arrin mendja ime deri këtu apo jo? Nëse arrin, unë e përdor atë si mjet me të cilin më ka pajisur natyra e gjithesisë per të kryer ketë detyre; perndryshe o ia dorëzoj detyren dikujt qe mund ta bëjë me mire ate ose, në qofte se kjo èshtë një detyre qe me takon vetëm mua, e kryej ate si te mundem duke pasur në krah dike qe te jete në gjendje te bejë atë që ështe më e pershtatshme dhe më e dobishme për bashkesinë, duke bashkepunuar me parimin tim drejtues. Në të vertetë, në gjithçka qe bej me forcat e mia apo me ndihmën e të tjerëve duhet të nisem vetem nga një qëllimi : per atë qe është më e dobishme dhe me vend per bashkësinë.

Çfarë është ligësia

Ç'eshte ligesia? Eshtë ajo qe ti e ke pare shpesh. E për çdo ngjarje ki parasysh gjykimin "Eshtë ajo qe ti e ke pare shpesh". Pra, do të gjesh ecejaket e perhershme te té njejtave gjera, me te cilat janë mbushur plot historitë e
epokave antike, te mesjetes, të kohéve tona, me te cilat janë mbushur plot qytetet dhe shtëpitë. Asgjë e re: gjithçka eshtë e zakontē dhe zgjat pak.

Humbja e parimeve

Si mund të zhduken ndryshe parimet veçse duke u shuar perfytyrimet që kanë te bejne me to, te cilat te takon ty ti gjallërosht vazhdimisht? Mund të njoh pikėpamjen e duhur ne kété pikë: e nese mund ta bej këtë, përse të turbullohem
atëherë? Ajo qe èshtë jashtë mendjes sime nuk ështě asgje per mendjen time: mesoje ketë dhe do te jesh nje njeri i drejte.Mund te rikthehesh ne jetë ; rishikoji gjerat siç i shihje me pare: kjo do të thotë të rikthehesh në jetë.

Traktati i shpirtit

Aristoteli, qe ka shkruar "Traktati i Shpirtit", sipas Montaigne nuk flet veçse per shkaqet e shpirtit, gje qe te gjithë e dinë, por nuk thotë asgje per thelbin e tij, per origjinen, natyren,që jane pikerisht gjerat, që do të deshironte te dinte çdo njeri.

Vepra mëshire dhe pendimi

Eshte diçka shume e mire te marresh njerez te shkatërruar perbrenda dhe me ane të besimit tek Zoti te bësh vepra meshire dhe pendimi, né
perpjesetim me mundesite e tyre, pasi te dyja keto gjera janě ruajtur nga marredhenia, qe ka ndermjet mirésise se veprave dhe shpirtit, me té cilin jane bere.
Kur detyrohet dikush, qe ende nuk eshte shkaterruar se brendshmi te beje vepra meshire dhe pendimi të jashtézakonshme, demtohet nje gje dhe nje tjeter, ligésia e njeriut do te prishe veprat dhe veprat do tě zhdukin doběsine e njeriut, qe nuk do te jete nè gjendje perballojë.
Eshte një shenjë e keqe te shohesh nje njeri te behet aktiv qysh prej çastit te kthimit ne besim. Urdhri i méshirès do tè thotè, qe duhet te hedhë rrënje në zemer, perpara se te prodhojè sě jashtmi vepra te mira.

Humbja e kohës

Nëse nuk je prej atyre që punojnë vepra të dobishme,të paktën mos u bëj prej atyre që bëjnë vepra të dëmshme.
Nëse nuk je prej atyre që thonë fjalë të mira,të paktën mos ji prej atyre që shprehin fjalë të dëmshme.
Nëse nuk je prej atyre që lexojnë,të paktën mos ji prej atyre që nuk dëgjojnë prej tyre.

Nëse je prej atyre që e humbasin kohën në argëtime dhe lojra të padobishme, atëherë mos i përfshi dhe të tjerët në humbjen e kohës.

A e dini pse besimi është më i rëndësishëm sesa dashuria? Sepse besimi shton më shumë dashurinë, ndërsa dashuria shton më shumë dyshimin!

A e dini pse besimi është më i rëndësishëm sesa dashuria?
Sepse besimi  shton më shumë dashurinë, ndërsa dashuria shton më shumë dyshimin!

Mënyrat sesi mendojnë për problemet

Ah sa keq më vjen për disa njerëz! Jo sepse ata jetojnë një lloj jetese për të shprehur keqardhje,por sepse ata mendojnë se jeta e tyre është për keqardhje!
Ata që viktimizojnë veten e tyre nuk kanë problem vetëm me jetën por në mënyrën sesi mendojnë për jetën që po bëjnë.
Suksesi për zgjidhjen e shumicës së problemeve fillon duke ndryshuar mënyrën e të menduarit rreth tyre!

Nëse do që të dish vlerën

Nëse do që të dish vlerën e shëndetit,pyet një të sëmurë.
Nëse do që të dish vlerën e pasurisë,pyet borxhliun.
Nëse do që të dish vlerën e lirisë,pyet një të burgosur që pret të dalë.
Nëse do që të dish vlerën e rinisë,pyet plakun që të ka ushqyer.
Nëse do që të dish vlerën e diturisë,pyet nënën që të ka edukuar.
Nëse do që të dish vlerën e jetës,shko në varreza dhe mendo se një ditë do jesh edhe ti banor i tyre.

Dashuria për veten

Natyra e dashurise per veten dhe e unit njerezor qëndron ne dashurine vetem per vetveten dhe ne te konsideruarit vetëm te vetvetes. Por çdo te mundej te bënte?
Nuk do te dinte të ndalonte qe objekti, qe do te jete plot difekte dhe mjerim; déshiron té jete i madh dhe e sheh vetveten tě vogel; deshiron
te jete i lumtur dhe ndihet fatkeq; deshiron te jete i persosur dhe e sheh veten plot me te meta; deshiron të jete objekt i dashurise dhe vleresimit te njerëzve dhe e sheh se te metat e tij sjellin vetëm zemerimin dhe perçmimin e tyre.Konfuzioni, ne te cilin gjendet, prodhon tek ai pasionin me te padrejté dhe me kriminal, qe eshtë e mundur te imagjinohet pasi ushqen njé
urrejtje vdekjeprurése kundër késaj te vertete, e cila e qorton dhe e bind per te metat e tij. Do te deshironte ta asgjesonte por, duke mos mundur ta shkaterrojë ne vetvete, për aq sa mundet e shkaterron ne ndërgjegjen e vet dhe ne ate te te tjereve; kjo do te thote qe merr çdolloj mase per te fshehur te metat e te tjereve dhe te vetvetes dhe nuk duron faktin, që
ato te duken dhe as deshiron t'i shohe.
Sigurisht eshte e dhimbshme te jesh perplot me difekte, por eshte një dhimbje edhe me e madhe te jesh perplot dhe te mos deshirosh t'i
njohësh, pasi do te thote t'i shtosh edhe atë tê nje iluzioni te vullnetshem.Ne nuk deshirojme qe te tjerët të na mashtrojnë: nuk na duket e drejtë qe duan tê jenë te vleresuar prej nesh më shumě se ç'e meritojne, keshtu qe nuk eshtë as e drejte qe ne i mashtrojme dhe qe të duam qe tě na vleresojnë me shumë nga sa e meritojme.Keshtu, kur ata zbulojnë vetëm ato te meta dhe ato vese qe efektivisht kemi, eshte e qarte se nuk na bejnë me faj, pasi nuk janě ata shkaku dhe perkundrazi, na bejne një tế mire, pasi na ndihmojne te çlirohemi prej
një te keqeje, qe është pikerisht padija e ketyre te metave. Nuk duhet te zemerohemi se i njohin dhe na perçmojnë, duke qene e drejtë dhe që te na njohin per ate qe jemi dhe qe tê na perçmojně, nese jemi te pērçmueshëm.
Ja cilat duhet te ishin ndjenjat, qe duhen te lindin prej një zemre, qe duhet te ishte plot me ndershmeri dhe drejtesi. Ç'duhet thene pra, për
tonën, duke parë një prirje absolutisht te kundert? Nuk është ndoshta e vertete, qe ne e urrejme te vertetën dhe ata qe na e thone dhe do të preferonin qe te mashtronin nē favorin tone dhe dëshirojnë tē konsiderohemi prej tyre ndryshe nga çfarë jemi? Dhe ja nje prove, qe më ngjall tmerr.  Imponimi fetar nuk detyron te
shfaqim mekatet tona faqe të gjithëve;, ajo toleron qe te mbeten te fshehur per çdo njeri tjeter, perveç njêrit, tẽ cilin e urdhëron te zbulojë edhe fundin e zemres se vet dhe te tregohet per atë, qe në të vertetë eshte.Eshte vetëm një njeri ne botē, qe ajo na urdhèron te heqe luzionet dhe e detyron në një te fshehtě te padhunueshme, qe e beri ndergjegjen e tij sikur tě mos ishte. A mund te imagjinohet diçka me e mëshirshme dhe me e embel? Por, gjithsesi njeriu eshtë shumě i prishur per të njohur kete ligj ende te ashper, dhe eshte njé prej arsyeve kryesore per shkak se pjesa me e madhe e Europès eshte rebeluar kunder besimit.
Sa e padrejte dhe e paarsyeshme eshte zemra e njeriut, nése i duket e keqe qe te detyrohet te beje perpara nje njeriu ate, qe do të ishte e drejté ne ndonjé lloj menyre, ta bente perpara te gjithe njerezve! Ndoshta eshte e drejtë, qe ne i mashtrojme? Ka shkalle te ndryshme ne kete zemerim per tè vertetën, por mund të thuhet se ne njefare menyre ajo gjendet tek të gjithë, pasi eshte e pandare nga dashuria per veten. Eshte kjo ndjeshmeri e keqe, qe i detyron ata, qe ndodhen ne nevoje per te qortuar të tjerët të zgedhin aq shume dinakërira dhe komoditete per te shmangur qe t'i godasë. Eshtë e nevojshme qe ata te zvogelojne mangësitë tona, duke treguar se i shfajësojne dhe qe te perziejnë lavde dhe deshmi dashamiresie dhe
vleresimi. Me gjithe kete, ky ilac nuk pushon se qenuri i hidhur per dashurine per vetveten. Ajo merr sa me pak të jetë e mundur dhe gjithmone me perçmim dhe shpeshherë edhe me një fshehtësi

Botë e përbashkët

Secili nga ne ka arsye te forta per të supozuar se njerézit e tjere e kuptojnë atë, dhe se ai i kupton ata, sepse ai vrojton se shqiptimet e tij kane efekt mbi veprimet e tyre, te cilat ai i sheh si te pershtatshëm, dhe se ata gjithashtu e shohin si te pershtatshèm efektin që
shqiptimet e tyre kanë ne veprimet e tij; dhe, kuptimi i përbashket perkufizohet në termat e një harmonie te tillë te sjelljes. Dhe, meqenëse te pohosh se dy njerez popullojne nje botë të përbashket do te thotë te pohosh se ata jane ne gjëndje, të paktèn në parim, tè kuptojne njeri-tjetrin, rrjedh se secili nga ne, megjithëse pervojat e tija ndijore jane personale per vetë atë, ka arsye të forta per te besuar se ai, dhe qenie te tjera te ndėrgjegjshme,popullojnë një botë te përbashkët. Sepse secili nga ne vëzhgon sjelljen nga ana e vetes dhe e të tjereve, qe pérben kuptimin e kerkuar. Dhe në epistemologjinë tone nuk ka asgie qe perfshin mohimin e ketij fakti!

Në çdo shkronjë

Në çdo shkronjë ndjej të më afrohesh më shumë,
Në çdo fjalë ndjej aromën tënde,
Në çdo fjali ndjej përqafimin tonë,
Në çdo poezi ndjej zemrat tona,
Në çdo libër ndjej jetën tonë e cila po shkruhet me zjarrin e dashurisë.

Thirrje me pasion

Trupi i lumtur që rrjedh midis duarsh,
fytyrën e dashur, ku unë sodit botën,
ku shpendët qesharakë kopjohen nga të arratisurit,
duke fluturuar në vende ku asgjë nuk është harruar.
Forma juaj e jashtme, si diamanti ose si rubini i fortë,
shkëlqen si dielli që vërshon në duart e mia,
vullkan që më thërret me muzikën e saj intime,
me këtë thirrje të papërcaktueshme mes dhëmbëve të tua...
Unë po pres të vdes, sepse unë e hedh veten në ty, sepse dua të vdes me ty,
sepse dua të jetoj në zjarrin që po ndezim sëbashku,
sepse ky ajër nga jashtë nuk është imi, por frymë e nxehtë e pasionit të çmendur,
se në qoftë se unë afrohem, ne digjemi dhe  buzët tona shkëlqejnë nga një prush i pasionit.
Lërmëni, më lejoni të dukem, i ngjyrosur me dashuri,
fytyra e flakur për jetën e saj të purpurt,
më lejoni të shikoj zërin e thellë të shpirtit,
ku unë vdes aty, dhe unë heq dorë për të jetuar përgjithmonë pa ty.
Unë dua dashuri ose vdekje, dua të vdes në të gjitha,
Unë dua të jem ti, gjaku yt, ajo llavë e zhurmshme,
si lotët të mbyllura brenda gjoksit të bukur.
Kështu ndjen kufijtë e bukur të jetës.
Kjo puthje në buzët e tua si një gjemb i ngadalshëm,
si një dallgë që vallëzoi në një pasqyrë sysh,
si nxehtësia e krahut kur rrethohet nga tjetër krah,
është ende në pritje, për mpleksje  flokësh të virgjër,
një çarje e dritës depërtuese,
thika të lehta ose vdekjeprurëse që kërcënojnë qafën time,
por se ajo kurrë nuk do të jetë në gjendje të shkatërrojë unitetin e kësaj bote të themeluar ndër vite.

Fijet e raporteve

Fijet, qe mbajnë te qendrueshem respektin e disave kundrejt tě tjereve jane ne pergjithesi fijet e domosdoshmerise, pasi nevojitet qe te ketë faza te ndryshme, prej momentit që te gjithë njerëzit duan te zoterojne,por jo te gjithe munden, vetëm disa syresh.Të imagjinojmě sikur i shohim tek qëndrojne bashke.
Nuk ka dyshim qe do te ndeshen, derisa kur pjesa me e forte do të shtypě me te dobetit dhe te dalë një pjese mbizoteruese. Por, sapo tě
kete ndodhur, ateherë krerët, te cilët nuk dèshirojne qe lufta te vazhdojë,imponojne qé forca qe gjendet ne duart e tyre te pêrdoret si tè duan ata ; disa duke ia besuar një zgjedhjeje popullore, tè tjeret trashegimisë, etj. Ja ku fillon imagjinata te luaje rolin e saj, deri kur atëherě ka qenë vetëm forca. Ketu eshte forca, qe mbahet me ndihmen e imagjinates se njefare pjese, asaj te fisnikève , etj. Tashmė,keto fije qe mbajne te qëndrueshme respektin per kète ose per atě tjetrin ne veçantesi, janë fije të imagjinates.Ato mundime te medha te shpirtit, te cilit ndonjéhere i vjen fryma jane gjëra, tek tè cilat nuk qêndron; fryma i kercen persipěr, jo gjithmone si mbi fron, por veçse per një çast.

Intelekti dhe mekanika

Sepse nuk mund te mohojme qe jemi njěkohësisht edhe mekanike edhe intelektualě. Prej ketej rrjedh qe mjeti i bindjes nuk eshtē demostrimi i vetem. Janë vertet pak gjëra të demostruara! Provat bindin vetëm intelektin, është zakoni qe provat tona i ben me te forta dhe me te besueshme. Ajo orienton mekaniken, qe zvarrit intelektin pa e menduar fare ky i fundit.Ç'demostrim ka qe neser do te beje dite dhe neser do te vdesim, por ka diçka qe e besoj me shumë?
Eshte pra, zakoni qe na bind. Eshte ai qe ka bere kaq të krishterë,budistë,turq, pagane, profesione, ushtare etj...
Se fundmi, tek ai duhet te rendim sapo qe intelekti ka pare ku eshte e verteta pèr te shuar etjen dhe per tě mbushur me kete besueshmeri që ne çdo moment na largohet, do te ishte vertet teper e mundimshme te kesh githmone provat perpara. Duhet fituar nje besim me i thjeshte, siç eshtě ai i zakonit, i cili pa dhune, pa truke, pa argumenta na ben ti besojme gjerat dhe drejton çdo impuls tonin drejt ketij besimi, keshtu qe shpirti yne ti jepet spontanisht. Ndersa vertet besohet veçse prej
forces se bindjes, ndersa mekanika shtyn ne drejtim te kundërt, nuk eshtë e mjaftueshme.
Duhet pra, ti bejme te besojně te dyja pjeset tona, intelekti me arsyet qe mjafton t'i kete pare qofte edhe nje here ne jete dhe mekaniken me
zakonin, duke mos i lejuar te shkojne ne drejtim te kundert.
Arsyeja vepron ngadaltesisht dhe ne shume perspektiva tē themeluara mbi shume parime, qe duhet te jene gjithmone te pranishme, qe ajo
pergjumet vazhdimisht ose humbet, kur i mungojnë te gjitha keto parime te pranishme. Ndjenja nuk sillet keshtu; vepron menjehere dhe gjithmone eshte e gatshme te veproje. Duhet pra, ta vendosim besimin tonë ne ndjenje, perndryshe do te jetë gjithmone i pasigurtë.

Të vrasësh një njeri,i ke vrarë shtetit një qytetar i cili zëvendësohet nga lindja e një tjetrit. Të vrasësh shpresat e popullit,ke vrarë një shtet të tërë brez pas brezi.

Të vrasësh një njeri,i ke vrarë shtetit një qytetar i cili zëvendësohet nga lindja e një tjetrit.
Të vrasësh shpresat e popullit,ke vrarë një shtet të tërë brez pas brezi.

Përthyerja nga dhimbja dhe kënaqësia

Nuk eshte e turpshme per njeriun te perthyhet nga dhimbja, eshte e turpshme te perthyhet nga kenaqésia. Kjo nuk rrjedh prej faktit se
dhimbja na vjen prej se jashtmi, ndersa kenaqésině e kerkojmé. Pasi mund edhe te kerkohet dhimbja dhe ti nenshtrohemi vullnetarisht pa rene ne ulje.
Prej nga vjen pra, qe eshte e lavdishme per arsyen të perthyhet nen peshen e dhimbjes, nderkohe qe eshte turp te perthyhet nen peshen e kenaqesise? Fakti eshte qe dhimbja nuk na josh dhe nuk na terheq: jemi ne, qe e zgjedhim vullnetarisht dhe leme te na zoterojē, keshtu sa te mbajme ndër duart tona ate gje dhe ne këtë rast njeriu i nënshtrohet vetvetes. Por, ne kenaqesi njeriu i nënshtrohet kenaqësisë. Por vetem superioriteti dhe te udhëhequrit japin lavdinë, skllavěria sjell turpin.

Asgjë nuk posedojmë sepse jemi kalimtarë

Kur erdhe në këtë botë,erdhe pa gjë andej nga erdhe.
Kur të ikësh nga kjo botë,nuk do marrësh asgjë nga kjo botë për aty ku do shkosh.
Atëherë,më thuaj o njeri, çfarë është e jotja që shqetësohesh aq shumë?!
Çfarë ishte e jotja që u mërzite për humbjen e saj?
Nga e di ti se çfarë do të jetë për ty në të ardhmen për të cilën futesh në ankth aq shumë?
Sa e sa gjëra posedon pa e ditur që i ke,por që qan kur i humb?!
Sa e sa gjëra posedon dhe nuk të bën përshtypje kur i humbet me dëshirë?
Sa e sa gjëra posedon por që të janë dhuruar,dhurata për të cilat krenohesh sikur janë të tuat?
Sa e sa gjëra posedon si një dhuratë,por që për to nuk shpreh falënderim?
Në fund të fundit, çfarë është posedimi i diçkaje e cila është kalimtare?

Nëna

Jam i sigurte se nése te githë njerëzit do te dinin ate çfare thone per njeri-tjetrin, nuk do te kishte as dy lidhje ne bote,përveç raportit nënë-fëmijë.  Provat jane grindjet e
shkaktuara prej ndonje fjale te treguar pa kujdes.Prej kesaj i shtyj të gjitha parimet e tjera.Me kete gjë,ka njé pergjige per çdo kundershtim.