Shikoni për arin e humbur
Kur jam i lumtur, e shoh lumturinë te të tjerët.
Kur jam i dhembshur, e shoh dhembshurinë te njerëzit e tjerë.
Kur jam plot energji dhe shpresë, shoh mundësi rreth meje.
Por kur jam i zemëruar, i shoh njerëzit e tjerë si të panevojshëm.
Kur jam në depresion, vërej se sytë e njerëzve duken të trishtuar.
Kur jam i lodhur, e shoh botën si të mërzitshme dhe jo tërheqëse.
Unë jam ajo që shoh!
Nëse futem në një lokal dhe ankohem : "Çfarë rrëmuje e mbushur me njerëz të lodhur, një vend i mbushur me smog!"
Unë me të vërtetë jam duke shprehur atë që shoh në një vend të mbushur me njerëz, pra një rrëmujë. Unë në atë moment jam vetë rrëmujë.
Nëse do të isha ndjerë i motivuar atë ditë, plot shpresë dhe lumturi, po aq lehtë do të mund të thosha, ndërsa shëtisja, "Uau, çfarë kopshti i lulëzuar, ky është një vend energjik!" Përsëri, unë do të kisha përshkruar peisazhin tim të brendshëm, jo atë të vendit.
Vetë-motivimi ynë vuan më së shumti nga mënyra se si zgjedhim të shohim rrethanat në jetën tonë. Kjo për shkak se ne nuk i shohim gjërat ashtu si janë, ne shohim gjërat ashtu si ne jemi.
Në çdo rrethanë, ne mund të kërkojmë arin, ose të kërkojmë ndyrësinë. Dhe atë që kërkojmë, ne e gjejmë. Pika më e mirë e fillimit për vetë-motivimin është në atë që ne zgjedhim të kërkojmë në atë që shohim përreth nesh. A e shohim mundësinë kudo?
"Kur hap sytë në mëngjes," tha Colin Wilson: "Unë nuk përballem me botën, por me një milion botë të mundshme". Gjithmonë është zgjedhja jonë. Cilën botë duam të shohim sot? Mundësia është ari i jetës. Është gjithçka që ju nevojitet për të qenë të lumtur. Është fusha pjellore në të cilën rritesh si person. Dhe mundësitë janë si ato grimca kuantike që vijnë në ekzistencë vetëm kur ato shihen nga një vëzhgues. Mundësitë tuaja do të shumohen kur ju vendosni t'i shihni ato.
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
