Kam marrë librin tënd të cilin më ke shkruar. E hapa me nxitim me idenë për të hedhur një vështrim gjatë kohës së lirë; sepse kam dashur të shijoj vetëm esencën. Por, nga hijeshia e vet, libri më nxori nga realiteti për ta përshkuar më gjatë. Ju mund ta kuptoni nga ky fakt sa elokuent ishte; sepse dukej se ishte shkruar në stilin e lëmuar, dhe megjithatë nuk i ngjante punimit tuaj ose të timen, por në shikim të parë mund t'i ishte përshkruar Epikurit. Për më tepër, unë isha aq i impresionuar dhe i shoqëruar nga hijeshia e saj saqë e mbarova pa asnjë shtyrje. Drita e diellit më thirri, uria paralajmëroi dhe retë uleshin; por unë e përthithja librin nga fillimi në fund. Unë nuk isha thjesht i kënaqur; u gëzova. Ka shumë zgjuarsi dhe shpirt !
Unë do të kisha shtuar "forcën", nëse libri do përmbante momente prehjeje, ose do të ishte rritur në energji vetëm me intervale. Por kuptova që nuk kishte asnjë shpërthim force, por një rrjedhje të barabartë, një stil që ishte i fuqishëm dhe i dëlirë. Sidoqoftë unë vura re herë pas here ëmbëlsinë tënde, këtu dhe atje atë butësinë tënde. Stili juaj është i lartë dhe fisnik; unë dua që ju të mbani këtë mënyrë dhe këtë drejtim. Lënda juaj gjithashtu kontribuoi në diçka; për këtë arsye duhet të zgjidhni tema produktive, të cilat do të mbajnë mendjen dhe do ta zgjojnë atë. Unë do ta diskutoj librin më plotësisht pas një studimi të dytë; ndërkohë, gjykimi im është disi i paqartë, ashtu si sikur ta kisha dëgjuar të lexohej me zë të lartë dhe të mos e kisha lexuar vetë. Ju duhet të më lejoni ta shqyrtoj atë gjithashtu. Ju nuk duhet të keni frikë; të jeni i gatshëm të dëgjoni të vërtetën. Ti ke shokë me fat, sepse unë nuk i ofroj askujt një mundësi për t'ju thënë gënjeshtra, sidomos në një distancë kaq të gjatë! Nëse, edhe tani, kur hiqen justifikimet për gënjeshtra, përsëri zakoni shërben si një justifikim për t’i thënë gënjeshtra njëri-tjetrit!
#NdalohetKopjimi
#Lejohetshpërndarja
