Në shtratin tuaj të vdekjes, në muzg të jetës suaj, nuk do të pendoheni për asnjë nga ato rreziqet që keni ndërmarrë në jetë. Përkundrazi, ajo që do ta mbushë zemrën tuaj me pendimin dhe trishtimin më të madh do të jenë të gjitha ato rreziqe që nuk i morët, të gjitha ato mundësi që nuk i shfrytëzuat dhe të gjitha ato frikëra që nuk i keni hasur. Mos harroni se në anën tjetër të frikës qëndron liria. Dhe qëndroni të përqendruar në parimin e suksesit të përjetshëm që thotë: "jeta nuk është asgjë më shumë se një lojë numrash - sa më shumë rreziqe të merrni, aq më shumë shpërblime do të merrni".
Për të jetuar jetën tuaj në maksimum, filloni të merrni më shumë rreziqe dhe të bëni gjërat që keni frikë. Bëhuni të aftë për të qenë në rrugët e mbushura me frikë dhe ndaloni së ecuri në rrugën e rezistencës më të vogël. Sigurisht, ka një mundësi më të madhe që të këputni gishtat e këmbëve kur ecni në rrugën më pak të përshkuar, por kjo është mënyra e vetme që mund të arrini aty ku doni. Siç thotë gjithmonë nëna ime e mençur, "nuk mund të arrish në hapin e tretë me një këmbë në tokë". Ose siç vuri re André Gide, "Njeriu nuk zbulon toka të reja pa pranuar të humbasë shikimin e bregut për një kohë shumë të gjatë". Sekreti i vërtetë për një jetë me bollëk është që të ndaloni të kaloni ditët tuaja duke kërkuar siguri dhe të filloni të kaloni kohën tuaj duke ndjekur mundësinë. Sigurisht, ju do të takoni pjesën tuaj të dështimeve nëse filloni të jetoni më qëllimisht dhe me më shumë pasion. Por dështimi nuk është asgjë më shumë sesa të mësosh se si të fitosh.
Siç kam shkruar në një mësim të mëparshëm, jeta ka të bëjë me zgjedhjet. Njerëzit e përmbushur thellë dhe shumë të aktualizuar thjesht bëjnë zgjedhje më të mençura se të tjerët. Ju mund të zgjidhni të kaloni pjesën tjetër të ditëve tuaja ulur në bregun e jetës në siguri të plotë ose mund të merrni disa shanse, të zhyteni thellë në ujë dhe të zbuloni perlat që qëndrojnë duke pritur personin me guximin e vërtetë. Për të më mbajtur të frymëzuar dhe të përqendruar në faktin se duhet të vazhdoj të shtrij kufijtë e mi personalë ndërsa kalojnë ditët, unë kam postuar fjalët e mëposhtme të Theodore Roosevelt: Nuk është kritiku ai që vlen, as njeriu që tregon se si njeriu i fortë u pengua, ose ku bërësi i veprimeve mund të kishte bërë më mirë. Merita i takon njeriut që është në të vërtetë në arenën e jetës, fytyra e të cilit është dëmtuar nga pluhuri, djersa dhe gjaku, i cili lufton me trimëri, i cili gabon dhe kthehet përsëri, që njeh entuziazmat e mëdha, devocionet e mëdha dhe kalon veten e tij në një kauzë të denjë, që në rastin më të mirë njeh në fund triumfet e arritjeve të larta dhe që në rastin më të keq, nëse nuk arrin, të paktën edhe pse dështoi, ai guxoi shumë në mënyrë që vendi i tij të mos jetë kurrë me ata shpirtra të ftohtë dhe të ndrojtur që nuk njohin as fitore as disfata.
#ndalohetkopjimi
#lejohetshpërndarja
