Frymëzimi i çastit

Në këtë shi që po bie,po më vjen një frymëzim i fortë për të shkruar por fjalët nuk po më vinë e nuk e di pse.
Hera e parë që më ndodh të mos gjej dot fjalët për të shprehur frymëzimin.
Ndoshta ngaqë fjalët janë sosur,a ndoshta dëshira për të shkruar po shuhet ngadalë për shkak se nuk gjenden lexes të mirëfilltë të cilët dinë të bëjnë zgjedhjen e duhur për atë çfarë duhet të lexojnë.
Ndoshta frymëzimi është një botë e cila nuk duhet shfaqur,ose ndoshta duhet gjetur lexuesi/sja që ka etje për të lexuar,ose duhet gjetur ai lloj njeriu që shpesh shprehet se gjen vetveten në atë çka lexon.
Ndoshta diku,dikush lexon dhe pret me padurim të lexojë diçka prej frymëzimit por në heshtje ushqen veteven pa dhëne asnjë shenjë jete.
Ndoshta...ka shumë ndoshta!
E rëndësishme është të mos ikë frymëzimi pa u shprehur në letër!