Shkruaj

Shkruaj,gjithnjë shkruaj diçka,qoftë dhe një shprehje,një ndjenjë,një mesazh,një urtësi,një fjalë a një shkronjë të vetme.Sepse diçka ngelet,një gjurmë ke për ta lënë diku,tek dikush.
Mos u tremb nga kritikat,qortimet,talljet,ofendimet, përbuzjet...etj!
Gjithnjë shkruaj sepse ke diçka për të shkruar,për të krijuar a për të dhuruar nga vetja dikujt i cili ka nevojë për atë që ti shkruan.
Shkruaj si të duash,si të të vijë për mbarë,pa imituar askënd apo për t'i lënë përshtypje dikujt.
Shkruaj... për të ushqyer dikë që është i uritur për ndjenja të reja.
Shkruaj...për të mjekuar dikë që është plagosur në shpirt.
Shkruaj... për dikë që i mungon motivimi për të jetuar jetën që dëshiron, jo thjesht për të jetuar.
Shkruaj...për dikë i cili fshin lotët e dhimbjes me shkrimet e tua.
Shkruaj... për të gjithë ata që s'kanë kohë të jetojnë,por që kanë vdekur nga uria për të jetuar.
Shkruaj... për të gjithë ata që nuk dinë të vdesin,por që vdekja i kap sikur nuk kanë jetuar kurrë.
Shkruaj diçka o të rraftë e mira, shkruaj qoftë edhe për të bërë dikë të qeshë më budallallëqet që ti shkruan sepse..."një njeri që qesh është një njeri i shpëtuar nga burgu i dhimbjes."
E ti mos u trishto nga e qeshura e tij por bashkoju dhimbjes së tij që e fsheh nëpërmjet së qeshurës.
Shkruaj për të gjithë por mbi të gjitha,shkruaj për veten tënde.
Sepse vetja jote është portreti që ti ke vendosur të pikturosh me shkronja të ylberta!