Në jetë ka njerëz që e ndiejnë veten të pakuptuar,të padashuruar, të vetmuar, të lindur për të keqen e tyre, sepse kështu janë me të vërtetë. Ka nga ata pastaj që janë të vetëdijshëm që nuk janë në gjendje as të
dëgjojnë, as të shikojnë, kujtojnë se janë largpamës, të kuptueshëm, të tjerët i gjykojnë nga pamja e jashime,nuk duan t'ia dinë për ndërlikimet psikologjike, njohin vetëm ndjenja të prera, të qarta, atë që nuk e kuptojnë e mohojnë ose e quajnë të stuhishme,mospërfilljen e çojnë deri në mizori, s'e marrin kurrë mundimin ta vënë veten në vend të të tjerëve, jetojnë në botën e ngushtë
të paragjykimeve të tyre, me një fjalë janë të kënaqur ,jashtë mase me vetveten. Në të vërtetë ata zëre se s'jetojnë. Ç'fatkeqësi është për ato qenie njerëzore që jetojnë midis këtyre gjysmë të vdekurve!