Admirimi shkatërron gjithçka prej fëmijërisë. “Oh, sa mirë është thënë!
Oh, sa mirë ka bërë, sa i zgjuar është , etj.
Djemtë të cilëve nuk u jepet titull ambicjeje dhe lavdie,bien në plogështi.
Imi, yti...ehh, çështje pronësie të panevojshme,por për ego mund t'i vënë flakën botës.
“Ky qen është imi ”, thoshin ata djemtë e varfër. Ky është vendi im në diell” thoshte një tjetër.
Ja fillimi dhe imazhi i zotërimit në të gjithë tokën.
