Nostalgjia

Duke pare foto te vjetra,plot nostalgji,me lindi deshira per te rijetuar edhe nje here momentet e bukura qe kam lene pergjysem.Duke pare ne panoramen e kujtimeve gjurmet qe kam lene,fillova ta ndiej veten nje plak qe pret te jape frymen e fundit.E ndjeva veten qe kam humbur nje pjese te mire te jetes,e cila me trembte ta jetoja.Por ndjeva dhe nje deshire te flakte feminor per te jetuar perseri gjithcka qe kam humbur.Te behesh dhe njehere femije,nuk eshte dicka qe na ben qesharak per shkak te moshes qe kemi,por eshte vullnet dhe shprese per te vleresuar shpirtin e jetes qe eshte plot ngjyra fantastike.Por nje pesimist nuk mund ta kuptoje kurre dicka te tille,sepse jeta per te eshte thjesht bardhezi.Te jetosh jeten sic eshte,me te mirat dhe te keqiat e saj,dhe te luftosh qe te besh nje vend me te mire sesa e gjete,eshte vertete nje jete plot kuptim,nje jete e jetuar me kuptimin e plote te fjales.
Fotografite e vjera me kane dhene nje mesim shume te bukur,nje mesim qe cdo cast qe po te iken,eshte nje fotografi te cilen do e kujtosh gjithnje.Prandaj,jetoje jeten qe nje dite ta kujtosh sic do te doje ta kujtoje gjithnje,me njerezit e tu te dashur,me te gjitha ngjyrat,me te gjitha uljet dhe ngritjet,me te gjitha shijet e saj.Beje jeten tende nje album momentesh te jetuara me gjithcka qe te ofron jeta.