Vetë respekti, - tani shumë i abuzuar — është jo më pak themelor në një ekzistencë, që bazohet mbi dashurinë dhe mbi një ekuilibër të qartë. Derisa të ndiejmë se nuk e meritojmë dashurinë, ajo me vështirësi do të na jepet. Gjykimi që kemi mbi veten, pasqyrohet në të gjitha veprimet dhe vendimet tona. Nëse nuk i japim besim veprimeve tona, rrezikojmë të trajtohemi nga cilido që takojmë, si të ishim pece këmbësh. Vetërespekti ecën me të njëjtin hap me vetënjohjen e vlerës sonë. Mund ta shohim botën si një vend te populluar nga individë më tërheqës, të aftë, interesantë dhe të dëshirueshëm, duke besuar se vlera jonë nuk është më e vogël se e atyre dhe duke pranuar faktin se ndryshojmë nga njëri-tjetri. Por, në vend që të qullosemi nga rehatllëku, është më mirë të fokusojmë vëmendjen mbi përvojën dhe përdorimin e energjive, për të nxjerrë në dritë aftësitë e përgjumura dhe talentin e padiskutueshëm. Është e bukur të sfidojmë veten dukë ëndërruar atë që do të na pëlqente të ishim, por, sigurisht, është veprim më i mençur të qëndrojmë brenda kufijve të vërtetë të realitetit.
