Dashuria ulet kembekryq,
ashtu qendron dhe pret.
Nuk degjon fjalen tende,
kur nuk e shikon te uleret.
Filizat e saj jane te paprekshem,
aty ku as ajo vete nuk ngacmon.
Ne plot momente te lezetshem,
merr me shume nga cfare ofron.
Lule mbjell ajo nga me delikatet,
kenaqet dhe mbytet ne det lotesh.
Aty ku zjarr i saj nis e perflaket,
kurth ngre ajo mes dy botesh.
Me trup behet padrone e gjakut
ftohte dhe ngrohtesi ne te gjen
Rrugeton me keshillat e plakut,
Te riun shume here e genjen.
