Ne japim prova se jemi në gjendje të durojmë shumë në emër të dashurisë, sepse e dimë që përfundimi do të na japë kënaqësi të madhe. Në të vërtetë, ndoshta nuk arrijmë të imagjinojmë asnjë ndjenjë më shpërblyese se kjo. Kur jemi të dashuruar, ne jetojmë ndjenjat më të fuqishme të paqes dhe lumturisë. Dashuria forcohet nga shpresa e madhe në pritje të njohjes së këtyre kënaqësive; parashikimi i tyre na bën të vazhdojmë të dashurojmë. Në qoftë se del ndonjë problem, kjo ndodh nga fakti se na mësojnë t'i shohim kënaqësitë me dyshim. Shpesh dëgjojmë të përsëritet se kënaqësia është një ilizion, në mos mëkatare. Dhe, kur e provojmë, na bën të ndihemi fajtorë, megjithëse kënaqësia është motivi i madh në kërkimin e vazhdueshëm të dashurisë. Te dashuria gjejmë pikërisht shpërblimin më të ëmbël.
