Vetem

Serisht vetem…!!! Vetem prap pra...
E kujt i them; cdo njeri prej jush nuk eshte vetem kurrsesi, per fat i jane imponuar njerez qe dashur pa dashur jane aty per te.
Ndersa une une prap vetem, dhe kete here me cudit fakti seriozisht qe ndodhem ketu vetem me vetmin me te vetmin shok. E kisha hasur shume here kete ndjesi edhe ne te shkuaren por asnjehere kaq i ndergjegjshem per absurditetin e qenies time te vetmuar.
Dhe pse jam vetem, do te pyesni ju....?
Sepse ky eshte fati qe eshte caktuar,fati qe po perpiqem ta ndryshoj.Ne fakt,fatin nuk e dryshon dot sepse duke menduar se e ndryshon,ke kaluar ne nje tjeter fat i cili nuk caktohet prej teje sepse eshte ceshtje hyjnore.Por te pakten kam ate vullnetin tim te lire per te zgjedhur cilen rruge dua te marr dhe ne cilin perfundim ka per te me cuar kjo zgjedhje.
Por fakti i te qenit vetem me vetmine time si shok,eshte nje fat i merituar per mua sepse jam une ai qe kam zgjedhur te dashuroj vetmine,sepse vetja ime nuk pranon shok tjeter pervec vetmise.
Sa per mua, mua aq me ben, po pres sic kam pritur deri me tani perfundimin, duke i shtruar rrugen e hyrjes per tek jeta ime...