Niçe 21

Eshtë diçka për shumë pak qënie të pavarura: është një privilegj i te fortëve. Dhe kush përpiqet të jetë i tillë, edhe sikur me të drejtën më të madhe, por pa qene e arsyetuar, kjo tregon që ndoshta nuk është vetëm e fortë, por kokëkrisur deri në mospërmbajtje. Ai futet në një labirínt, i shumëzon në mijera rreziqet që jeta ne vetvete tani i paraqet, rreziqe ku nuk është më i vogel fakti qe askush nuk sheh me sytë e vet si dhe ku gabon rrugën, si dhe ku ndahet nga të tjerët dhe copëtohet nga një Minotaur i shpellave të vetëdijes. Meqë një njeri i tillë i shkon deri në fund,kjo ndodh aq larg nga vetedija e qenieve njerëzore sa ato nuk e ndiejnë dhe nuk e vënë re: dhe ai nuk mund të kthehet prapa!Nuk mund të kthehet as tek dhembshuria e njerëzve!