Një biznesmen kërkoi mendimin e një luleshitëseje ku kishte blerë çdo lule që shitej në treg. Ai krijoi një kopsht perfekt me to. Ai i thotë :
" Dizajnerat e mi japonezë dëshironin të planifikoni kopshtin e hotelit tim të ri sikur ky që është.Por, unë jam pak konfuz.
Do të duhet të bëj një kopje të veçantë sikur kjo, apo jo?Dua të them, që këtu janë 40,000 lule.
-Eshtë fantastike, është e bukur.
Por diçka i mungon,diçka më thotë se nuk kam bërë aq sa duhet për ta zbukuruar më shumë.
A mund të më thuash ti se çfarë i mungon?
- Unë jam një luleshitëse por mendoj se ke të drejtë.Mendoj se nuk ka gjete të thata këtu.
Sipas njohurive të mija,një kopsht që nuk ka disa gjete të thata, disa lule të vyshkura, nuk duket i vërtetë.
Ky vend është shumë i bukur.Dhe ndoshta kjo është arsyeja pse kjo nuk e prek zemrën.
Çdo gjë e bukur ka disa plasaritje në të.
Madje edhe hëna ka karterë.
Por... pse ky kopsht është shumë i përsosur?
- Sepse mendoja se dashuria është e bukur kur është e përsosur. Por ju më mësuat se jemi ne që e bëjmë dashurinë të përsosur duke bindur veten se ska dashuri pa lule të vyshkura, gjethe të thara e plasaritje kujtimesh!
