Shqetësimi i shumtë për sëmundjen vret më shumë se puna duke qenë sëmurë.
Shumë pak janë afro-amerikanët apo kinezët që ankohen nga sëmundja e zemrës, për arsye se janë popull që jetën e marrin me lehtësi e butësi. Për të vërtetuar këtë shih se numri i mjekëve që vdesin nga sulmet e zemrës është 20 herë më i madh se numri i bujqëve dhe punëtorëve të rëndomtë që vdesin nga i njëjti shkak. Pra, në realitet mjekët nga njëra anë i hapin gjallëri një jete nga ankthet dhe shqetësimet e rrënjosura, e nga ana tjetër paguajnë një çmim shumë të shtrenjtë. Deri sa t’i shërojnë të tjerët, sëmuhen vetë.
“Mjeku shëron njerëzit, e vetë është i sëmurë.”
