Sunday, January 5, 2020

vetmia

Për sa kohë që sytë dhe veshët 
i kemi në atë që ndodh larg
për ata që vrasin e vriten,
të qeshim apo qajm...
Sytë tanë do na shtangen 
nga hipokrizia e turpi 
Kur të shohim dhimbjet 
e dikujt që kemi pranë
Zemrat e kanë harruar 
praninë e tjetrit që lëngon
Në heshtje vuan dhimbjet,
për hir të Zotit duron
Durimin shok ka bërë me kohë,
në çdo stinë
Me shokë buzëqesh 
sikur asgjë nuk ka ndodh,
në shpirt vuan vetminë.