Debore

Dëborë e bardhë si gjaku i pleshtit,
Dëborë e bardhë po bie dhe erë po fryr.
Në majën e malit të dhimbjes time
Të ngrirë.
S'mjafton!
Zemrën ma shkul e ma flak në rrëpirë,
E dashura ime, si hene e nxirre.
Tatëpjetë duke shkuar,
Zemra po bëhet ortek...
Mjerë vetja ime dhe mjerë
Kushdo që e prek!