Te gjithë jemi ushqyer nga miti i dashurise romantike, në epilogun e së cilës gjejmë vetëm ndëshkim, konflikte dhe ankthe, që pushojnë së ekzistuari porsa dy të dashuruarit përqafohen nxehtësisht, duke qëndruar te lidhur në intrigën e dashurise...Duke u bërë kështu një trup dhe një shpirt i vetëm, do të qëndrojnë të përsosur e te pandarë në perjetesi. I tillë është sindromi ''ata jetuan të lumtur e të kenaqur'', që na ka bërë të duartrokasim anën e palëvizshme te pasionit romantik, e gjitha në kurriz te asaj praktike, durimit të qetë,që në të kundërt,ështe harruar. Kështu, vitet kalojnë dhe ne mendojmë përsëri me çudi per mënyren e sjelljes sonë, të atyre pritjeve absurde, përsosmërisë së mjegullt,që duhet te na karakterizonte te dyja palët. Njëlloj si jeta, edhe dashuria zhvillohet duke kaluar nëpër shumë ndryshime. Sa më teper te gatshëm jemi për të bërë parashikime, për të pranuar dhe për të pritur me kënaqësi këto ndryshime, më e bashkuar dhe e sigurt do jetë dashuria e jone.
