Të shumtë janë ata që bien ne iluzionin e gabuar, sipas së cilës tjetri nuk është asgjë veçse kompjuter njerezor, i manovrueshem, nga ata që e programojnë, të cilët nuk mund te kontrollojnë dhe nuk mund te njohin plotesisht dashurine.. Që ne lindje, askush nuk është i barabartë apo njëllojtë me ne. Mendja jonë, shpirti ynë dhe karakteri na përkasin plotësisht dhe ne menyre individuale. Pak nga pak, duke zhvilluar veçoritë tona, mund të zbulojme se jemi kontigjent i njerëzve te egër e te papërgjegjshëm, të gatshëm te shfryjnë mbi ne parregullsitë e tyre. Por kjo nuk do të ndodhë më, kur ne bindemi se jemi të lirë të veprojmë sipas zgjedhjeve tona dhe, atëhere ,do te kemi shpëtuar... Kjo fuqi e madhe, - . zgjedhim, në vend që të na zgjedhin, - do na shoqërojë përgjithmonë. Megjithatë, nuk do të mungojnë individët, që do të na thonë se jemi pa asnjë aftësi dhe nuk kemi asnjë te drejte te jemi vecse vetëm gurë shahu prej mishi. Pohimi ose mohimi i vërtetësisë të këtij procesi është një tjetër zgjedhje, që na lejohet ta bejme lirisht. Egzistojnë shumë shembuj te qartë për te besuar në objektivitetin e qëllimeve dhe parashikimeve tona. Mund të zgjedhim të dashurojmë apo të urrejmë,. te jemi të lumtur apo të dëshpëruar, të lirë apo të shtypur, te falim apo të mbajmë inatin. Liria që na jepet na bën të përgjegjshëm për jetën tonë dhe për mënyrën jetojmë.
