Koha

Koha,jeta me paska verbuar,
ama syte vazhdoj ti mbaj hapur.
Cdo dite te kohes dhe jetes,
peshoj se sa ne shpirt jam plakur.
Qenia ime do kete takuar ajrin,
prandaj larg e me larg nis e shkon.
Zog a flutur le te zgjedhe ke te doje,
asnje prej tyre cmim nuk i kerkon.
Mbi fytyre cdo gje me ka lezet,
edhe nje lot qe del,keshtu thone.
Ashtu sikur vesa mbi nje lule,
apo kur kristalizon barin e njome.
Ne mua ecen shprese e lodhur,
sa pak afer e sa shume larguar.
Nuk di se ne cfare jam kthyer tani,
por prape nuk le gje pa dashuruar.