Më ka çuditur fakti kur mësova se prejardhja e foljes angleze to understand, (të kuptosh), vjen nga shprehja "të vrojtosh, duke qëndruar në këmbë, nga poshtë-lart". Më duket se kjo është e kuptueshme. Për të kuptuar vërtet diçka, duhet ta njohësh thellësisht, duke e vëzhguar nga poshtë-lart. Por neve na pëlqen shumë të nxjerrim konkluzione të përshpejtuara. Kemi mendimet tona për gjithçka, madje edhe kur për një argument jemi esëll. Harxhojmë shumë kohë duke parashikuar, emërtuar, hamendësuar, kririkuar, përcaktuar, për më tepër me baza të dyshimta dhe, madje, pa elementet e nevojshme. Kjo zakonisht tregon se sa të kufizuar jemi në njohjen e fenomeneve duke besuar tek ajo që dimë ne, e cila katandiset vërtet në shumë pak gjë.Për rrjedhojë, një koncept më i mirë i yni do të pasojë nga një mirëkuptim më i madh ndaj të tjerëve. Po të jemi në gjendje të pranojmë rrugët, që jo rrallë na shtyjnë të mendojmë dhe të sillemi në një mënyrë të caktuar, mund të kuptojmë motivin përse mendojmë dhe veprojmë ndryshe nga të tjerët. Një proverb i vjetër indo-amerikan thotë, se nuk mund të kuptojmë asnjë njeri nëse më parë nuk kemi veshur për një kohë këpucët e tij. Kësaj do të doja t'i shtoj, se duhet të përpiqemi t'i ndiejmë këmbët rehat me këpucët tona përpara se të mundohemi të veshim këpucët e tjetrit.
