Det apo liqen
Disa kujtime neper mend solla,nuk e di se cfare u formua...nje det me dallge shume,apo liqen me valezime,qe qetesimin e syve servirin per mua.
Diku u shfaq nje dore tek dridhej,bente te zgjatej por me kot...eshte e shkruar me boje qe nuk hiqet kurre,ajo qe me zor nuk e merr dot.
Det apo liqen nuk e di se cfare i morri disa,tej ne harrese i dergoi...atje ku asgje tjeter nuk gjen,vec shpirtrave qe koha rrugen u tregoi.
Te rri dhe pak thashe me vete,keshtu pa levizur dhe pa bere ze...ndonjehere eshte me mire te heshtesh,atehere kur kujtimeve nuk ke se cfare t'ju besh tjeter gje.
